Ορολογίας άθλοι! Περί δυτικής Θράκης και άλλων τινών ονομασιών. Η Περιφέρεια … Θράκης και Ανατολικής Μακεδονίας

Μουσείο της Λωζάνης στο Καραγάτς (παλιά Ορεστιάδα)Ονομάτων Επίσκεψις, αρχή σοφίας…Πού βρίσκεται σήμερα αυτή η σοφία; Ποιος την εκπάτρισε από τη Θράκη; Ζούμε σε ένα τόπο, στόχο της Τουρκίας, όπου η οικονομική και πολιτική της επιρροή γιγαντώνεται και οι εκλεγμένοι βουλευτές, δήμαρχοι κλπ κλπ, είτε διακατέχονται από αντικειμενική πνευματική ανικανότητα αντίληψης των εξελίξεων, είτε τις αντιλαμβάνονται αλλά με πρόστυχο τρόπο τις αποσιωπούν, τις εκλογικεύουν, ακόμα και τις εκμεταλλεύονται για το προσωπικό τους πολιτικό και οικονομικό συμφέρον.
 
Ως σύνολο, όχι μόνο δεν αντιλαμβανόμαστε τους κινδύνους που εγκυμονεί η πολυεπίπεδη εισβολή της Τουρκίας στη Θράκη, αλλά είμαστε ανίκανοι ακόμα και να ονοματίσουμε ορθά αυτή την περιοχή.
 
Συχνότατα και ανοήτως, υιοθετούμε τον όρο Δυτική Θράκη με όλο το συμβολικό-αλυτρωτικό φορτίο που φέρει στην τουρκική βιβλιογραφία και στον καθημερινό κυρίαρχο πολιτικό λόγο. Η τουρκική πλευρά ποτέ δεν θα χρησιμοποιήσει τον όρο Θράκη, χωρίς τον γεωγραφικό προσδιορισμό «δυτική». Είναι ένα τρόπος για να αποφύγει τον εθνικό προσδιορισμό της περιοχής, ως ελληνικής. Στο θέμα θα αναφερθούμε μελλοντικά αναδεικνύοντας πολλές πτυχές του. 
 
Τα περί Τούρκων της Θράκης που χρησιμοποιούν οι ίδιοι οι χριστιανοί, είναι επίσης μία σοβαρή παραποίηση της, αλήθειας αλλά και προσβολή προς εμάς τους Πομάκους. Πολλοί χριστιανοί συμπολίτες, μετά από τόσες δεκαετίες, συνεχίζουν να μας ταυτίζουν με τους Τούρκους. Γιατί μετά παραπονιούνται όταν οι ίδιοι οι Τούρκοι θέλουν να μας εκτουρκίσουν; Δεν έχει προηγηθεί ο εκτουρκισμός μας μέσα στη συνείδηση των ιδίων των χριστιανών;
Κατηγορία: 

ΚΑΙ ΕΝΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ!

Αντζελίνα ΤζολίΘαυμάσια η τηλεοπτική προβολή της Παγκόσμιας Ημέρας για τους Πρόσφυγες (20 Ιουλίου) από την ηθοποιό, Αντζελίνα Τζολί. Κάθε φορά που ο τηλεοπτικός φακός εστιάζει σε έναν πρόσφυγα ή σε ένα παιδί που μεγαλώνει σε καταυλισμό, εμφανίζεται η ηθοποιός και επαναλαμβάνει «Και ένας, είναι πολύ», θέλοντας να στείλει το μήνυμα, ότι δεν έχει σημασία ο αριθμός, όσων υποφέρουν, ακόμα και ένας να υπάρχει, είναι πολύ.
 
Συμφωνούμε, και προσαρμόζοντας το μήνυμα της διεθνούς Ημέρας για τους Πρόσφυγες, που έχει καθιερώσει ο Ο.Η.Ε., λέμε ότι «Και ένας Πομάκος να μείνει ο οποίος μεγαλώνει μέσα σε συνθήκες γενοκτονίας, είναι πολύ!»
Κατηγορία: 

ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΠΟΔΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΚΑΡΙΟΤΗΤΑ

ΑζινλικτσαΔιαβάζουν οι χριστιανοί συμπολίτες μας στις εφημερίδες, για τουρκικούς συλλόγους (όπως ο Σύλλογος Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης), που σκοπό έχουν την στήριξη των «ομοεθνών» τους στην ελληνική Θράκη. Στις μεγαλύτερες πόλεις της Τουρκίας (Κωνσταντινούπολη, Προύσα, Σμύρνη κτλ) και σχεδόν στις πιο πολλές πόλεις της Γερμανίας, αλλά και άλλων ευρωπαϊκών χωρών, βρίσκουμε και από έναν τουλάχιστον τέτοιο σύλλογο.
 
Η στήριξη αυτή στο εσωτερικό και στο εξωτερικό έχει πολλές μορφές: Οικονομική προς τους εδώ συλλόγους, στις εκδηλώσεις τους, αλλά και σε μεμονωμένα άτομα (μερικοί έχουν πλουτίσει και κυκλοφορούν με πολυτελείς …μερσεντές). Πολιτική υποστήριξη. Eντυπωσιακό είναι το παράδειγμα τραμπουκισμού σε βάρος των Πομάκων που πήγαν να παρακολουθήσουν τη Συνάντηση Πομάκικου Πολιτισμού και Τέχνης στην Κωνσταντινούπολη στις 23.01.10 που διοργάνωσε ο Πομάκος Νιχάτ Τσολάκ, με καταγωγή από την Άνω Βυρσίνη. Επενέβη ο Σύλλογος Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης με τραμπουκισμούς, διέλυσε την εκδήλωση και έπειτα εξέδωσε πανηγυρική ανακοίνωση. Ηθική υποστήριξη. Με διάφορες ανακοινώσεις περί αυτονομίας της Δυτικής Θράκης κ.α. Κοινωνική υποστήριξη. Αδελφοποιήσεις δήμων και χωριών με τουρκοφανείς της ελληνικής και βουλγαρικής Θράκης. Επαγγελματική υποστήριξη. Παροχή εργασίας σε φανατισμένους γενίτσαρους κτλ.
Κατηγορία: 

Τρία ‘‘ΓΚΙΑΒΟΥΡ’’ νεκροταφεία. Και οι ... νεκροί στα εθνικιστικά παιχνίδια!

Κατεστραμμένοι τάφοι Ελλήνων της ΤουρκίαςΣτο προηγούμενο φύλλο της Ζαγάλισα (τεύχος 53, Μάιος 2011), αναφερθήκαμε στο νεκροταφείο της Πομάκικης συνοικίας της Ξάνθης Αχριάν Μαχαλά. Σ αυτό το φύλλο θα αναφερθούμε ξανά για ένα νεκροταφείο (περίπου 14 στρεμμάτων), που κι αυτό κατά σύμπτωση λεγόταν «Γκιαβούρ Μεζαρλίκ», αλλά βρισκόταν σε μία χριστιανική συνοικία, στο Γκιουμούς Σουγιού (ευρύτερη περιοχή του Πέραν, από την πλατεία Ταξίμ προς το Ντολμά Μπαχτσέ) της Κωνσταντινούπολης. Ειδικότερα, βρισκόταν απέναντι από το Γερμανικό Προξενείο, την κρατική όπερα και το στρατιωτικό νοσοκομείο. Εκεί, ήταν θαμμένοι βυζαντινοί πρίγκιπες, πριγκίπισσες, στρατηγοί ακόμα και ρωμαίοι στρατηγοί. Ήταν νεκροταφείο ίσως δύο χιλιετιών. Οι Οθωμανοί Σουλτάνοι το σεβάστηκαν και δεν το πείραξαν για 500 χρόνια και πλέον.
 
Μέχρι που ήρθε ο νεκρόσυλος Μουσταφά Κεμάλ και το ‘‘χάρισε’’ για τα «μάτια» της γυναίκας του Λατιφέ. Το 1923 όταν έγινε πρόεδρος της νεο-ιδρυθείσας δημοκρατίας χρειαζόταν λεφτά για να κάνει τα ρωμαϊκά όργια στο Τσανκαγιά το ανάκτορο της ‘‘δημοκρατίας’’. Έβγαλε σε δημοπρασία το ιστορικό νεκροταφείο για να φτιάξουν την ξακουστή İŞBANKASI. Την δημοπρασία ‘‘κέρδισε’’ ο πεθερός του Κεμάλ ο ξακουστός μουσουλμάνος εβραίος Σαμπατάϊ Μουαμέρ Μπέϊ έναντι του αστρονομικού ποσού των 55 χιλιάδων χρυσών λιρών. Άρχισε η μεταφορά των τάφων σε άλλο νεκροταφείο. Τον έναν τάφο μεταφέρανε και τον άλλο τον ρίχνανε στον Κεράτιο Κόλπο.
  
Ο σημερινός πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν είδε και έπαθε να το καθαρίσει όταν ήταν Δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης. Ήταν ένα από τα θέματα που τον απασχόλησαν.

Κατηγορία: 

Έφυγε ο Καπετάν Κεμάλ. Η σύγχρονη…άρρωστη ελληνική…αριστερά! Αλφαβητάριο της Πομακικής γλώσσας ετοίμαζε ο Μιχρί Μπελί

Ο Καπετάν ΚεμάλΚαπετάν Κεμάλ ήταν το ψευδώνυμο Τούρκου αριστερού αγωνιστή (πραγματικό όνομα Μιχρί Μπελί), Με το ψευδώνυμο αυτό έγινε γνωστός στην Ελληνική Θράκη, όπου πολέμησε στο πλευρό των ανταρτών στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου (από τις 5 Απριλίου 1947 μέχρι το καλοκαίρι του 1949). Ο Μιχρί Μπελί γεννήθηκε το 1916 στη Σηλυβρία της ανατολικής Θράκης και πέθανε τον Αύγουστο του 2011 στην Κωνσταντινούπολη.

Τόσο η ελληνική αριστερά όσο και η εγχώρια τουρκική ακροδεξιά (εντός και εκτός Θράκης), για διαφορετικούς λόγους η κάθε μια, προέβαλαν και αξιοποίησαν την εμβληματική προσωπικότητα. Μάλιστα σε ειδική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε προ λίγων ετών στην Κομοτηνή, στην αίθουσα της εκδήλωσης συναντήθηκαν χριστιανοί αριστεροί και μουσουλμάνοι εθνικιστές της Κομοτηνής. Η παράδοξη αυτή συνεύρεση είναι μόνιμη και αναδεικνύει την ιδεολογική τύφλωση της αριστεράς, η οποία …ηδονίζεται και μόνο στην ιδιότητα του μειονοτικού πολίτη, ασχέτως εάν αυτός είναι στοιχείο ανωμαλίας, εθνικιστής και επικίνδυνος για την ομαλή συμβίωση στη Θράκη.

Ο καπετάν Κεμάλ, υπήρξε πράγματι ένας γνήσιος δημοκράτης ο οποίος υπέφερε άπειρες διώξεις σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Ενσάρκωσε στην πράξη το όραμα της ελληνοτουρκικής φιλίας και ακολούθησε το όραμα του Ρήγα Βελεστινλή. Για αυτό τον τιμούμε και εμείς. Εκείνο όμως που περισσότερο από όλα μας εξέπληξε είναι οι μαρτυρίες που κατέγραψε στο βιβλίο του «Αντάρτικες αναμνήσεις. Μαρτυρίες από τον ελληνικό εμφύλιο. Αυτά που είπε ο Ρήγας», το οποίο εκδόθηκε από διαφορετικούς εκδοτικούς οίκους στην Τουρκία. Στην Ελλάδα μεταφράστηκε και κυκλοφόρησε και από τις εκδόσεις Telos to 2009.

Ο Καπετάν Κεμάλ με μεγάλη ειλικρίνεια και αθωότητα κάνει πολλές αναφορές στους Πομάκους της Θράκης, όπως τους γνώρισε την εποχή εκείνη και μας διασώζει στοιχεία σπουδαίας ιστορικής, ιδεολογικής και ανθρωπολογικής σημασίας.

Σελίδες

Εγγραφή στο Front page feed