Ιστορία

Το ΖΑΛΟΓΓΟ των ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ και ΜΟΜΤΣΚΙ ΚΑΜΕΝ των ΠΟΜΑΚΩΝ: Παράλληλες προσπάθειες απάλειψης της ιστορικής μνήμης!

Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα, ο ελληνικός λαός δεν έχει την ορθή πληροφόρηση, καθώς στις εφημερίδες και στα τηλεοπτικά κανάλια εμφανίζονται διάφοροι κοστουμαρισμένοι μαϊντανοί (αναλυτές, πανεπιστημιακοί, δημοσιογράφοι, συνταξιούχοι διπλωμάτες κ.ά), τους οποίους όλοι γνωρίζουν. Αυτό που δεν γνωρίζουν οι πολλοί, είναι πόσο άσχετοι και επικίνδυνοι είναι.

Ως Ζαγάλισα, με την εξειδικευμένη γνώση που διαθέτουμε ενημερώνουμε την ελληνική κοινή γνώμη με μόνο γνώμονα την αλήθεια, την οποία υπηρετούμε με πάθος, χωρίς ιδιοτέλεια και χωρίς οικονομικές ή πολιτικές στοχεύσεις.

Έχουμε κατ’ επανάληψιν γράψει στη Ζαγάλισα ότι οι τοποθεσίες Μόμτσκι Κάμεν (Βράχος των Κοριτσιών), που υπάρχουν σε όλη την ελληνική και τη βουλγαρική Ροδόπη, είναι το αντίστοιχο του Ζαλόγγου των Σουλιωτών. Οι Πομακοπούλες, όπως και οι Σουλιώτισσες, τον καιρό της οθωμανικής κατάκτησης, προτίμησαν τον ένδοξο θάνατο παρά να πέσουν στα χέρια των κατακτητών Τούρκων και να χάσουν την τιμή τους.

Κατηγορία: 

Η εφημερίδα της Τουρκίας VATAN αναπαράγει τις θέσεις της ΖΑΓΑΛΙΣΑ για τον Κεμάλ. Ξέσπασε Τουρκικός διαδικτυακός … εμφύλιος!

Στο φύλλο της 13.5.2012, η εφημερίδα της Τουρκίας VATAN (με τον τίτλο: Σοκαριστικοί ισχυρισμοί από τον Ελληνικό Τύπο), αποκάλυψε πανηγυρικά, όσα ΜΟΝΟ εμείς γνωρίζαμε πολύ καλά εδώ και καιρό. Δηλαδή, τον ισχυρό αντίκτυπο της έρευνας που πραγματοποίησε η ΖΑΓΑΛΙΣΑ για τον πραγματικό τόπο γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ (Ατατούρκ), ο οποίος δεν ήταν το μαϊμού σπίτι στην Θεσσαλονίκη, αλλά το χωριό Χρυσαυγή (Σαρίγερ) της περιοχής του Λαγκαδά.

Η εφημερίδα VATAN σε κεντρικό της άρθρο (υπογράφει ο δημοσιογράφος Uğur KOÇBAŞ) παραθέτει όλα τα ευρήματα της επιτόπιας έρευνας, που είχε πραγματοποιήσει η ΖΑΓΑΛΙΣΑ και είχε δημοσιεύσει στο φύλλο 35 (Νοε. 2009). Αν και η VATAN αναφέρει ονομαστικά τη Ζαγάλισα ως πηγή όλων των πληροφοριών, πουθενά δεν αναφέρει ότι είναι Πομάκικη εφημερίδα. Φυσικά, ισχυρίζεται ότι όλα αυτά είναι ελληνική προπαγάνδα…

Μετά το δημοσίευμά μας, Τούρκοι δημοσιογράφοι και ερευνητές επισκέφθηκαν την Ελλάδα, για να επιδιώξουν ματαίως να ανασκευάσουν τις θέσεις μας. Μέλη της συντακτικής επιτροπής της Ζαγάλισα δέχθηκαν πιεστικά ερωτήματα από τουρκικούς κύκλους, για το … πού βρήκαν τα στοιχεία!

ΝΕΑ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΖΑΓΑΛΙΣΑ - ΔΗΛΩΣΗ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗ ΜΠΟΥΤΑΡΗ: «Ο Κεμάλ Ατατούρκ δε γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη!»

Για μία ακόμη φορά η εφημερίδα μας δικαιώνεται στα όσα γράφει και τα οποία αφορούν μύθους του τουρκικού εθνικισμού που προβάλλονται στην ελληνική Θράκη. Η Ζαγάλισα είχε πραγματοποιήσει μεγάλη έρευνα το καλοκαίρι του 2009, τα αποτελέσματα της οποίας παρουσιάστηκαν στο φύλλο του Νοεμβρίου (τ. 35). Εκεί η εφημερίδα μας ανέδειξε ότι ο πραγματικός τόπος γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ δεν ήταν η Θεσσαλονίκη, αλλά ένα μικρό χωριουδάκι, το Σαρίγερ, λίγο πιο πάνω από τη σημερινή Χρυσαυγή του Λαγκαδά.

ΟΙ ΠΟΜΑΚΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΤΟΥΡΚΙΑ! ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΒΟΥΛΓΑΡΟΥ ΕΡΕΥΝΗΤΗ

Άρθρο του Μπίμπαση Σεντάτ Οδοιπορικό και έρευνα στα Πομακοχώρια της περιοχής του Γκιόνεν (στην ευρύτερη περιοχή των Δαρδανελίων) έκανε το 2009-2010 ο Βούλγαρος ερευνητής Stoyan Shivarov στα πλαίσια της έρευνάς του για τη βουλγαρική παρουσία στη Μικρά Ασία (φωτογραφικό υλικό στο https://picasaweb.google.com/sasedna).

Η έρευνα, αν και προκατειλημμένη από τις βουλγαρικές θέσεις, έχει παρόλα αυτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς η περιοχή του Γκιόνεν αποτέλεσε το κέντρο της Πρώτης Πομακικής Επανάστασης μέσα στην Οθωμανική αυτοκρατορία εναντίον των δυνάμεων των Νεότουρκων του Μουσταφά Κεμάλ, με επικεφαλής τον Πομάκο ήρωα Γκιαούρ Ιμάμ (βλ. Ζαγάλισα φύλλο 51).

Από την έρευνα είναι εντυπωσιακά τα στοιχεία της επιβίωσης της πομακικής γλώσσας και κουλτούρας στα χωριά αυτά. Όπως επισημαίνει ο Σιβάροφ θα περίμενε κανείς ότι οι Πομάκοι της περιοχής θα είχαν ξεχάσει τη γλώσσα και τον πολιτισμό τους. Όμως αυτό δεν ισχύει, καθώς υπάρχουν σοβαρές αντιστάσεις: σε αρκετά χωριά και η γλώσσα μιλιέται από αρκετούς χωρικούς και γίνονται προσπάθειες για διάσωση του πομακικού πολιτισμού από τους κατοίκους της περιοχής. Οι Πομάκοι ενδιαφέρονται για τις ρίζες τους αν και τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους για να μάθουν την ιστορία τους είναι λιγοστά.

Κατηγορία: 

Ορολογίας άθλοι! Περί δυτικής Θράκης και άλλων τινών ονομασιών. Η Περιφέρεια … Θράκης και Ανατολικής Μακεδονίας

Μουσείο της Λωζάνης στο Καραγάτς (παλιά Ορεστιάδα)Ονομάτων Επίσκεψις, αρχή σοφίας…Πού βρίσκεται σήμερα αυτή η σοφία; Ποιος την εκπάτρισε από τη Θράκη; Ζούμε σε ένα τόπο, στόχο της Τουρκίας, όπου η οικονομική και πολιτική της επιρροή γιγαντώνεται και οι εκλεγμένοι βουλευτές, δήμαρχοι κλπ κλπ, είτε διακατέχονται από αντικειμενική πνευματική ανικανότητα αντίληψης των εξελίξεων, είτε τις αντιλαμβάνονται αλλά με πρόστυχο τρόπο τις αποσιωπούν, τις εκλογικεύουν, ακόμα και τις εκμεταλλεύονται για το προσωπικό τους πολιτικό και οικονομικό συμφέρον.
 
Ως σύνολο, όχι μόνο δεν αντιλαμβανόμαστε τους κινδύνους που εγκυμονεί η πολυεπίπεδη εισβολή της Τουρκίας στη Θράκη, αλλά είμαστε ανίκανοι ακόμα και να ονοματίσουμε ορθά αυτή την περιοχή.
 
Συχνότατα και ανοήτως, υιοθετούμε τον όρο Δυτική Θράκη με όλο το συμβολικό-αλυτρωτικό φορτίο που φέρει στην τουρκική βιβλιογραφία και στον καθημερινό κυρίαρχο πολιτικό λόγο. Η τουρκική πλευρά ποτέ δεν θα χρησιμοποιήσει τον όρο Θράκη, χωρίς τον γεωγραφικό προσδιορισμό «δυτική». Είναι ένα τρόπος για να αποφύγει τον εθνικό προσδιορισμό της περιοχής, ως ελληνικής. Στο θέμα θα αναφερθούμε μελλοντικά αναδεικνύοντας πολλές πτυχές του. 
 
Τα περί Τούρκων της Θράκης που χρησιμοποιούν οι ίδιοι οι χριστιανοί, είναι επίσης μία σοβαρή παραποίηση της, αλήθειας αλλά και προσβολή προς εμάς τους Πομάκους. Πολλοί χριστιανοί συμπολίτες, μετά από τόσες δεκαετίες, συνεχίζουν να μας ταυτίζουν με τους Τούρκους. Γιατί μετά παραπονιούνται όταν οι ίδιοι οι Τούρκοι θέλουν να μας εκτουρκίσουν; Δεν έχει προηγηθεί ο εκτουρκισμός μας μέσα στη συνείδηση των ιδίων των χριστιανών;
Κατηγορία: 

ΤΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΣΤΗΝ ΠΟΜΑΚΙΚΗ ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΞΑΝΘΗΣ (ΑΧΡΕΝ ΜΑΧΑΛΑ) ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΚΟΡΟΜΑΧΙΕΣ ΤΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ

Ιμάμ ΑχμέτΤελευταία διαβάζουμε στον ελληνόφωνο και τουρκόφωνο τύπο της Ξάνθης, τις αλληλοκατηγορίες και καταγγελίες μεταξύ του Δημάρχου Ξάνθης, του βουλευτή Ξάνθης κ. Τσετίν Μάντατζη και του ψευτομουφτή Ξάνθης Αχμέτ Μετέ. Ο λόγος για το νεκροταφείο στην Πομάκικη συνοικία Ξάνθης [Αχρέν Μαχαλά] όπου ο Δήμος Ξάνθης ξεκίνησε χωματουργικές εργασίες. Στον χώρο αυτό θάβονταν οι εκτελεσθέντες, οι απαγχονισμένοι, αυτοί που δεν λουζόταν και στους οποίους δεν γινόταν τελετή κηδείας σύμφωνα με το ισλαμικό δόγμα επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας, που αργότερα χρησιμοποιήθηκε από τον ελληνικό στρατό, με τελευταίο εκτελεσθέντα κάποιον Κερήμ Σαλή ή Αλή, στη χαράδρα της Παλιάς Χρύσας, από τους Μάϊδες [την εθνοφρουρά] το έτος 1949. Η ατζαμοσύνη [πολιτικό σώου] των παραπάνω σε ένα απλό ζήτημα μπορεί να πυροδοτήσει επικίνδυνες καταστάσεις. Είναι άξιον περιέργειας γιατί ο στρατός και η αστυνομία δεν ανοίγουν το αρχείο τους και να αποκαταστήσουν την αλήθεια. Στο χώρο αυτό υπήρχε μία μαρμάρινη επιγραφή, με Οθωμανική γραφή και αφαιρέθηκε κατά την πονηρή εποχή του έτους 1954 και έγραφε:
 
 
Ey sual eden ölümün tefsiri ölümdür

 
Sana tefsir ettim eğer akıl erdirirsen

 
O ki ruh sahibidir işte o ölüdür

 
Ölü ise ancak kabre götürülür

 
Η μετάφραση της επιγραφής:
Κατηγορία: 

Η ΜΠΑΜΠΕΣΙΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ. Αλβανοί, Λίβυοι, Πομάκοι

Πολλές φορές αναφερθήκαμε για την βαρβαρότητα, ως κυρίαρχο στοιχείο της τουρκικής κοινωνίας και της πολιτικής. Οι βαρβαρότητες και οι γενοκτονίες που έχουν διαπραχθεί στην γειτονική χώρα, είναι παγκοσμίως γνωστές..
 
Ο Λίβυος ηγέτης, Ομέρ ΜουχτάρΜέχρι σήμερα όμως κανένας δεν ανέφερε και δεν περιέγραψε ένα πολύ χαρακτηριστικό γνώρισμα τους: την Μπαμπεσιά. Η ελληνική γλώσσα, αν και διακρίνεται για την πληθώρα και τον πλούτο του λεξιλογίου της, δεν μπορεί να εκφράσει την ακριβή έννοια της λέξης Μπαμπεσιά. Η μπαμπεσιά χρησιμοποιείται και για σύνολα ανθρώπων π.χ. οι Ούννοι εθεωρείτο ότι ήταν μπαμπέσικος λαός. Ετυμολογικά προέρχεται από την αλβανική λέξη pabesα και οι Αλβανοί την χρησιμοποίησαν για να περιγράψουν την συμπεριφορά των Τούρκων. Η Τουρκική συμπεριφορά αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και λογοτεχνικού εμπλουτισμού των βαλκανικών γλωσσών! Είναι κι αυτή κάποιου είδους …συμβολή στον πολιτισμό!
 
ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΟΙ
Σημαία ΑλβανίαςΌλοι οι λαοί των Βαλκανίων, του Καυκάσου και της Μέσης Ανατολής, πολλές φορές ακόμα και τουρκικές φυλές, καθ΄ όλη την διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, επαναστατούσαν, εκτός από τους Αλβανούς και τους Λίβυους, οι οποίοι ονομάστηκαν από τους Οθωμανούς Milleti Sadıkan δηλαδή “πιστοί και αφοσιωμένοι λαοί στην Υψηλή Πύλη”. Οι Αλβανοί, από το έτος 1430 που κυριεύτηκαν από τον σουλτάνο Βαγιαζήτ μέχρι της 4ης Δεκεμβρίου 1912, οπότε έγιναν ανεξάρτητο κράτος, [χωρίς να συμμετάσχουν στους Βαλκανικούς πολέμους, αλλά απελευθερώθηκαν από τον ελληνικό στρατό!] δεν επαναστάτησαν ποτέ εναντίον των Οθωμανών.
 
Αντίθετα, έδωσαν στην Οθωμανική αυτοκρατορία δεκάδες υπουργούς πασάδες, πρωθυπουργούς βεζίρηδες, ανθρώπους της τέχνης και των γραμμάτων, ακόμα και τον εθνικό ποιητή της σύγχρονης Τουρκίας, τον Μεχμέτ Ακίφ (βλ. προηγούμενα φύλλα Ζαγάλισα). Μέχρι το έτος 1948 δύο ανεξάρτητα μουσουλμανικά κράτη υπήρχαν στον κόσμο: η Αλβανία και η Τουρκία. Για όλααυτά που τους προσέφεραν οι Αλβανοί, το ευχαριστώ και η ευγνωμοσύνη των Τούρκων ήταν ότι, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ΄50 στην Κοινωνία των Εθνών πρώτα και αργότερα στα Ηνωμένα Έθνη, να μην αναγνωρίζουν την Αλβανία ως ανεξάρτητο κράτος, με πρόσχημα την Βασιλεία του Αχμέτ Ζώγου .
Κατηγορία: 

ΦΑΤΜΑ ΑΛΙΓΙΕ ΤΟΠΟΥΖ: Μία Πομάκα στο τουρκικό χαρτονόμισμα των 50 λιρών.

Το χαρτονόμισμα των 50 λιρώνΑναφερθήκαμε στο φύλλο 50 της εφημερίδας μας στο γεγονός ότι οι διανοούμενοι της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ήταν διαφορετικής εθνοτικής καταγωγής από τους Τούρκους. Κάναμε μάλιστα και μια σύντομη παρουσίαση των Πομάκων διανοούμενων Αχμέτ Τζεβδέτ Πασά και Αχμέτ Βεφήκ Πασά.
 
O Πομάκος Αχμέτ Τζεβδέτ Πασά από το Λόβετς της Βουλγαρίας, έκανε πρωτόγνωρα πράγματα στον πνευματικό τομέα για την Οθωμανική αυτοκρατορία. Ανάλογα έπραξε και η κόρη του, η Πομάκα Φατμά Αλιγιέ Τοπούζ. Ο Αχμέτ Τζεβδέτ Πασά φρόντισε ώστε η κόρη του να έχει πολύ καλή μόρφωση. Οι δάσκαλοί της της δίδαξαν αραβικά και γαλλικά. Αργότερα, η Φατμά παντρεύτηκε τον αγράμματο και αμόρφωτο Μεχμέτ Φαϊκ Μπέη που την απαγόρεψε, σύμφωνα με τις Οθωμανικές αντιλήψεις, για πολλά χρόνια να διαβάζει βιβλία γραμμένα σε … ξένες γλώσσες!
Κατηγορία: 

"ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ" ΒΑΡΒΑΡΩΝ. ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΕΝΟΣ "ΕΘΝΙΚΟΥ" ΠΟΙΗΤΗ

Ιμάμ ΑχμέτΣτο φύλλο 50 της εφημερίδας μας, είχαμε γράψει ότι ο εθνικός ποιητής και συγγραφέας του τουρκικού εθνικού ύμνου, Μεχμέτ Ακίφ Ερσόϊ ήταν Αλβανικής καταγωγής. Δεχθήκαμε έντονες επικρίσεις και αποδοκιμασίες, ότι προσβάλαμε την μνήμη του εθνικού τους ποιητή. Σε αυτό το τεύχος, με αφορμή τη 12η Μαρτίου 2011 θα επανέλθουμε στο θέμα αυτό, γιατί τυχαίνει να είναι η 90η επέτειος της συγγραφής του ύμνου. Σαν Ζαγάλισα αποτείνοντας ελάχιστο φόρο τιμής, θα αναφερθούμε ξανά στον μεγάλο Αλβανό ποιητή Μεχμέτ Ακίφ και σαν Πομάκοι να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας, γιατί είναι ο μόνος ποιητής που στα ποιήματά του μας χαρακτηρίζει Πομάκους και στιγματίζει τις σφαγές των Πομάκων από τους Βουλγάρους [βλέπε σελ. 291, SAFAHAT].
 
Ο Μεχμέτ Ακίφ Ερσόϊ [1878-1936] είναι γιος του Αλβανού Μεχμέτ Ταχήρ Εφένδη, από το χωριό Σούσιτσα του νομού Ιπέκ του σημερινού Κοσσυφοπεδίου (Κοσόβου) και της Ιρανής Εμινέ Σεριφέ, από το Χόρασαν του Καυκάσου. Σπούδασε αραβική και περσική φιλολογία σε νυχτερινή σχολή στην Κων/πολη. Αριστούχος φοιτητής, διακρίνονταν για την γλωσσομάθεια του, ομιλούσε και έγραφε σε περιοδικά τέλεια την αραβική, περσική, γαλλική, αλβανική, σλαβική και την ελληνική γλώσσα. Δίδαξε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Κων/πολης, ενώ συγχρόνως έγραφε ποιήματα.
 
Με την ίδρυση του νέου τουρκικού κράτους προκηρύχθηκε διαγωνισμός με έπαθλο πεντακόσιες [500] χρυσές λίρες, για την συγγραφή του εθνικού ύμνου. Έλαβαν μέρος στο διαγωνισμό 724 ποιητές, πλην του Μεχμέτ Ακίφ, αρνούμενος να λάβει μέρος στο διαγωνισμό για να μην θεωρηθεί ότι το κάνει για το έπαθλο των 500 χρυσών λιρών.
Κατηγορία: 

Η ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΟΥΡΚΟΣ

Ιμάμ ΑχμέτΣε προηγούμενα φύλλα της ΖΑΓΑΛΙΣΑ, είχαμε αναφερθεί στον ανύπαρκτο πολιτισμό των Τούρκων. Στο παρόν φύλλο θα κάνουμε αναδρομή στην ιστορία των προγόνων τους, Οθωμανών και στον «πολιτισμό» τους. Όπως είναι γνωστό, οι Οθωμανοί ήρθαν από τα βάθη της κεντρικής Ασίας πάνω σε μια ράχη αλόγου χωρίς σέλα και σαμάρι, φέρνοντας μαζί τους ο καθένας ένα δισάκι ψείρες και τσιμπούρια. Στο σύνολό τους 416 οικογένειες σε σκηνές οι οποίες εγκαταστάθηκαν στο σημερινό Σογιούτ της Ανατολίας. Ο αρχηγός και ο ιδρυτής της κατοπινής αυτοκρατορίας Οσμάν ήταν τελείως αμόρφωτος, αγράμματος και αναλφάβητος (Βλέπε Οικονομική Ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας του Ομέρ Λουτφή Μπάρκαν σελ. 38). Πρώτα, χάρη σε συμπεθεριό με Βυζαντινούς, Άραβες και Πέρσες και ύστερα με σφαγές και κατακτήσεις έκλεψαν οι Οθωμανοί την περιοχή από την κεντρική Ανατολία μέχρι τα παράλια της Μ. Ασίας. Κατά τον τρόπο αυτό θεμελιώθηκε η Οθωμανική αυτοκρατορία των έξι αιώνων που δεν έχει προσφέρει τίποτα στην ανθρωπότητα, στα γράμματα, στις τέχνες, στον πολιτισμό, όπως αντίθετα προσέφεραν η Αυτοκρατορία του Μ. Αλεξάνδρου, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και κατόπιν η Βυζαντινή, οι οποίες μετέφεραν τον πολιτισμό στα εδάφη που κατελάμβαναν.
 
Ο Αλβανός Μεχμέτ Ακίφ Ερσόι, εθνικός ποιητής των ΤούρκωνΟι Οθωμανοί λεηλατούσαν και οικειοποιούνταν τους ξένους πολιτισμούς, σφάγιαζαν τον ανδρικό πληθυσμό, και πωλούσαν τα γυναικόπαιδα στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής. Όλη η Οθωμανική ιστορία των 600 χρόνων είναι τόσο φτωχή που δεν ξεπερνά τις 50 σελίδες. Το φουτουχάτ δηλαδή οι κατακτήσεις ξένων εδαφών και ο αφανισμός άλλων λαών είναι το μόνο καύχημά τους και το θεωρούν πολιτισμό τους. Αυτά βεβαίως είναι παγκοσμίως γνωστά και αδιαμφισβήτητα. Ο λόγος που το γράφουμε είναι για το ότι κάποιοι γενίτσαροι Πομάκοι καμαρώνουν και υπερηφανεύονται λέγοντας ne mutlu Türküm diyene χωρίς να γνωρίζουν τι σημαίνει και τι αντιπροσωπεύει η λέξη Τούρκος. Η έννοια της λέξης Τούρκος σημαίνει χωριάτης και Ογούζος (Oğuz), η φυλή της καταγωγής των Τούρκων, σημαίνει ηλίθιος, ελληνιστί βλάκας ή αλλιώς τουρκιστί μπουνταλάς, γι’ αυτό αποκαλούνται οι Τούρκοι Μεμέτηδες Μπουνταλάδες. (Βλέπε και το σύγγραμμα του Ιωάννη Χλωρού, καθηγητή της Οθωμανικής Γλώσσας στη Μεγάλη του Γένους Σχολή, το έτος 1899 που εκδόθηκε κατόπιν αδείας του Υπουργείου Δημόσιας Εκπαίδευσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας). Στο Αχταρή Κεμπίρ [το πρώτο αραβο-τουρκικό λεξικό] Τούρκος σημαίνει ο στρατιώτης που φορούσε σιδερένια περικεφαλαία, έτσι αποκαλούνταν οι τουρκικές φυλές που καλούνταν από τους Άραβες να λάβουν μέρος στις διενέξεις μεταξύ των κρατών (βλέπε φωτο). Καθ’ όλα απίθανο το γνωμικό βλάκας με περικεφαλαία από τους Τούρκους να προήλθε. Ο συγγραφέας Αζίζ Νεσίν [προσπάθησαν να τον κάψουν ζωντανό] είπε δημόσια στην τηλεόραση ότι το 60% των σύγχρονων Τούρκων είναι ηλίθιοι. Όπως, επίσης, ο σύγχρονος ηθοποιός Μουζδάτ Γεζέν [σούπερ σταρ], πριν από λίγες ημέρες, δήλωσε σε ένα φόρουμ ότι οι ηλίθιοι στην Τουρκία δεν είναι 58%, αλλά ξεπερνούν κατά πολύ το 60%.
Κατηγορία: 

Σελίδες