Tα ελληνικά υπουργεία ονομάζουν την Κομοτηνή ως Γκιουμουλτζίνε; Σκάνδαλο με έκδοση του Υπουργείου Εσωτερικών Θα αποδοθούν ευθύνες;
Σκάνδαλο κρατικής ανοησίας (και δημοσιο-υπαλληλικής αδιαφορίας) από τη μια και ύπουλη διάθεση επιβολής της τουρκικής εθνικιστικής ιδεολογίας από την άλλη, συνιστά η δημοσίευση στην Τουρκική γλώσσα τριπτύχου κατά της βίας των γυναικών, το οποίο φέρει το λογότυπο του Υπουργείου Εσωτερικών και της Γενικής Γραμματείας ισότητας των δύο φύλων.
Το φυλλάδιο είναι μετάφραση αντίστοιχου φυλλαδίου στα ελληνικά, αλλά στην τουρκική γλώσσα ο μεταφραστής (ποιος είναι άραγε;) έβαλε σκόπιμα και κατά παράβαση της ελληνικής νομοθεσίας την ονομασία της Θρακικής πρωτεύουσας ως Γκιουμουλτζίνε (Gumülcine) και όχι ως Κομοτηνή (Komotini).
Είναι γνωστό ότι ο τουρκικός εθνικισμός μάχεται σε κάθε επίπεδο να επιβάλει τουρκικές ονομασίες στο γεωγραφικό χώρο της ελληνικής Θράκης, αγνοώντας προκλητικά τις επίσημες ονομασίες. Σε ένα έντονα φορτισμένο κλίμα όλοι αντιλαμβάνονται τη σημασία χρήσης ξενόγλωσσων τοπωνυμίων και δη τουρκικών. Φαίνεται όμως το Υπουργείο Εσωτερικών και η Γεν. Γραμματεία Ισότητας των Δύο Φύλων δεν το αντιλήφθηκε!
Ο πλούσιος λαϊκός πολιτισμός των Πομάκων δεν ευτύχησε να έχει ένα δικό του μουσείο. Όμως, στο Μουσείο Καλαθοπλεκτικής στην Κομοτηνή, υπάρχει μία μοναδική συλλογή Πομάκικων καλαθιών, η οποία καθρεφτίζει τον πλούτο της λαϊκής μας παράδοσης.
Βέβαια, όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα, η τέχνη αυτή έχει σχεδόν εξαφανισθεί. Ελάχιστοι Πομάκοι καλαθοπλέκτες συναντώνται στην έκταση της οροσειράς της Ροδόπης (Βουλγαρικό τμήμα) κυρίως όμως στην κεντρική και δυτική, όπου υπάρχουν συμπαγέστεροι πομακικοί πληθυσμοί. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι πομάκικες περιοχές ένθεν κακείθεν των ελληνοβουλγαρικών συνόρων και σε επίπεδο καλαθοπλεκτικής αποτελούν ένα ενιαίο πολιτισμικό χώρο.
Μια ξεχωριστή ομιλία διεξήχθη την Παρασκευή, 6 Δεκεμβρίου 2013, στην Ξάνθη, από το Σύλλογο Ποντίων Ξάνθης, αφού μίλησε ένας από τους πρωτοπόρους των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία, ο Ομέρ Ασάν. Είναι ο πρώτος μουσουλμάνος της Τουρκίας που είχε το θάρρος όχι μόνο να δηλώσει Πόντιος, αλλά και να εκδώσει το 1996 βιβλίο στο οποίο μιλάει για την καταγωγή του («Pontos Kültürü» – «Η Κουλτούρα του Πόντου»).
Ο μακεδονομάχος (και μετέπειτα στρατηγός και ακαδημαϊκός) Αλέξανδρος Μαζαράκης – Αινιάν στα «Απομνημονεύματα» του, γράφει για την περίοδο κατά την οποία ως νεαρός αξιωματικός ανέβηκε στη Μακεδονία (1905) για να συμμετάσχει στον Μακεδονικό Αγώνα.