Δήμος Αρριανών: Υπονόμευση της δημόσιας Ελληνόφωνης εκπαίδευσης
Ο πόλεμος κατά της δημόσιας Ελληνόφωνης εκπαίδευσης στον τουρκόφωνο Καλλικράτειο δήμο Αρριανών συνεχίζεται. Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 17.11.2011, η αντιπολίτευση, απροκάλυπτα πλέον ζήτησε το κλείσιμο των δημόσιων Ελληνόφωνων νηπιαγωγείων που λειτουργούν στο δήμο (στα πομακοχώρια Κύμη και Άνω Βυρσίνη και στον οικισμό του Αράτου, όπου κατοικούν κατά κύριο λόγο Ρωμά) και την αντικατάστασή τους από … δίγλωσσα (Ελληνοτουρκικά !) νηπιαγωγεία.
Δημοσιεύουμε στο παρόν φύλλο απόσπασμα από την υπ’ αρ. 188/2011 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αρριανών με θέμα : «Μείωση μισθωμάτων ακινήτων σχολικών κτιρίων Κύμης και Αρριανών και ανανέωση μισθωτηρίου νηπιαγωγείου Κύμης», η οποία μόλις και μετά βίας εγκρίθηκε.
Σύσσωμη η αντιπολίτευση καταψήφισε το θέμα, ώστε να πετύχει το κλείσιμο των σχολείων αυτών, τα οποία αποτελούν το τελευταίο εμπόδιο στην Άγκυρα, για την απόλυτη τουρκοποίηση της εκπαίδευσης. Η αντιπολίτευση δεν επικαλέστηκε κανένα ουσιαστικό λόγο, όπως, λόγου χάριν, πιθανή ακαταλληλότητα των χώρων κ.λ.π. Το θράσος βέβαια πηγάζει από την απόλυτη ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ τόσο των τοπικών αρχόντων, όσο και, κυρίως, της κεντρικής διοίκησης και δη του Υπουργείου Παιδείας, το οποίο ανέχεται την όλη κατάσταση και επιδεικνύει σταθερή ΥΠΟΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ στις απαιτήσεις των τουρκοφρόνων. Όσο για το σθένος των τοπικών βουλευτών, αυτό είναι γνωστό από παλιά. Προσφάτως, επισκέφθηκαν διαδοχικά το δήμο Αρριανών οι κ.κ. Γ. Πεταλωτής (ΠΑΣΟΚ) και Ευρ. Στυλιανίδης (ΝΔ). Από τις δηλώσεις τους φαίνεται ότι οι άνθρωποι πετούν σε πράσινα και γαλάζια συννεφάκια…Δεν τολμούν να ακουμπήσουν τα φλέγοντα θέματα της περιοχής και εξαντλούνται σε ατέρμονες φιλολογικές ανοησίες μιας άλλης εποχής.
αάτ, εκπληρώνοντας μεθοδικά την οικονομική διείσδυση στην ελληνική Θράκη, αξιοποίησε με μεγάλη αποτελεσματικότητα την κρίση στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα και τις φοβίες που βλακωδώς καλλιέργησαν τα ανεύθυνα ελληνικά ΜΜΕ για την ασφάλεια των καταθέσεων, οι οποίες ούτως ή άλλως ήταν εγγυημένες από το ελληνικό δημόσιο (μέχρι τις 100.000 ευρώ) και κατ‘ επέκτασιν καλυμμένες από το ευρωπαϊκό δίκαιο.
Πληροφορηθήκαμε ό