ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Ο ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΚΕΜΑΛ ΜΕ 2 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥΣ ΣΤΑΥΡΟΥΣ!
Στη φωτογραφία που δημοσιεύουμε σήμερα φαίνεται ο γερμανός ανώτατος αξιωματικός Φον Σάντερς να επιθεωρεί στρατεύματα στην Καλλίπολη μαζί με τον Μουσταφά Κεμάλ.
Ο Φον Σάντερς ήταν αυτός που ουσιαστικά νίκησε τους συμμάχους.
Ο ίδιος ο Κεμάλ φορούσε με περηφάνεια στη στολή του, τους δύο γερμανικούς χριστιανικούς σταυρούς, χωρίς να έχει κανένα πρόβλημα.
Η φ ω τ ο γ ρ α φ ί α αφιερώνεται στους φανατικούς οπαδούς του στην Ελληνική Θράκη.
ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΠΟΛΗ
Η περίφημη νίκη των Τούρκων στην Καλλίπολη το 1915 κατά των συμμαχικών δυνάμεων Αγγλίας, Γαλλίας, Αυστραλίας κλπ δεν ήταν παρά μια νίκη η οποία σχεδιάσθηκε κατά 100% από τους Γερμανούς επιτελικούς αξιωματικούς, οι οποίοι απλά χρησιμοποίησαν τους Τούρκους. Οι Τούρκοι ήταν τα εκτελεστικά όργανα και πάλι όχι εξολοκλήρου, διότι οι Γερμανοί δεν είχαν εμπιστοσύνη στις ικανότητές τους. Πολλοί γερμανοί αξιωματικοί ανώτερης, μεσαίας και κατώτερης βαθμίδας πολέμησαν στην Καλλίπολη στο πεζικό και στο ναυτικό, μαζί με τους Τούρκους.
Η προπαγάνδα των Τούρκων κρύβει ΠΑΝΤΕΛΩΣ την τεράστια συμβολή της Γερμανίας στη νίκη κατά των συμμάχων.
ΚΙ ΑΛΛΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: ΑΚΟΜΗ 10 ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΕΚΡΟΙ ΣΤΟ ΤΣΑΝΑΚΚΑΛΕ! Ο ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ...
Στο βιβλίο του Παντελή Κοντογιάννη, «Γεωγραφία της Μικράς Ασίας» (1921), καταγράφεται η εθνολογική σύσταση της Μικράς Ασίας και οι μη τουρκικοί πληθυσμοί, στους οποίους συγκαταλέγονται και οι Πομάκοι. Ο συγγραφέας αναφέρει ότι «Μωαμεθανοί ως προς το θρήσκευμα, όχι όμως και Τούρκοι ως προς την καταγωγή, είναι και μια άλλη κατηγορία κατοίκων της Μ. Ασίας, οι καλούμενοι τουρκιστί μουατζίριδες (μετανάστες), προερχόμενοι από χώρες, οι ποίες
Δημοσιεύουμε στη Ζαγάλισα, απόσπασμα από επιστολή (22.9.1992) του νεαρού, τότε, δασκάλου Ιμάμ Αχμέτ στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση (Γραφείο Μειονοτικών σχολείων ν. Ξάνθης) για τα χάλια του σχολείου του χωριού Θεοτόκος στα Πομακοχώρια, για να δείξουμε την απαράδεκτη συμπεριφορά που είχαν δείξει στο παρελθόν και δείχνουν ακόμη και σήμερα ορισμένοι δημόσιοι υπάλληλοι απέναντι στους Πομάκους. Δυστυχώς, οι συμπεριφορές αυτές, άδικες, αυταρχικές και καταπιεστικές, έριχναν και ρίχνουν νερό στο μύλο του τουρκικού εθνικισμού, αφού η αδικία αυτή προέρχεται από εκπροσώπους του ελληνικού κράτους απέναντι στους ανυπεράσπιστους Πομάκους χωρικούς.
Το 1923 ήρθαν διωγμένοι από την Τουρκία στην Ελλάδα πολλοί αντικεμαλιστές δάσκαλοι, 150 περίπου τον αριθμό. Ένας από αυτούς που έμεινε μόνιμα στη χώρα μας ήταν ο Χαφούζ Ρασσάτ, που δίδαξε στην Κομοτηνή, στον Εχίνο και στο Ωραίον. Μάλιστα στο Ωραίον διεξαγόταν τότε ο πόλεμος κεμαλιστών – αντικεμαλιστών μέσα στα δύο τζαμιά. Στο κεντρικό τζαμί διδάσκονταν το κεμαλικό αλφάβητο, σύμφωνα με τις κεμαλικές μεταρρυθμίσεις που είχαν γίνει στην Τουρκία από τον Μουσταφά Κεμάλ, και στο δεύτερο τζαμί διδάσκονταν η παλιά γραφή των παλαιομουσουλμάνων με τον Χαφούζ Ρασσάτ.
Κανείς δεν μπορούσε να φαντασθεί ποτέ ότι οι ιστορικέςσυγκυρίες θα λειτουργούσαν έτσι, ώστε να συνεργαστούν πολιτικάκαι εθνικά οι Πομάκοι με τους Κούρδους.