
Για το θέμα των ΚΕΠ, βέβαια, θεωρούμε ότι μάλλον τους «δούλεψε» ο πρωθυπουργός μας τους συνοδούς του γιατί εδώ και χρόνια, χάρη στην σύμπραξη των προηγούμενων κυβερνήσεων, έχουν μπει στα ΚΕΠ τουρκόφωνοι υπάλληλοι. Ήταν μάλλον μια φωτοβολίδα για να χαϊδέψει τα αυτιά των τουρκόφρονων συντρόφων του. Για το θέμα της χρήσης των τουρκικών στις εξετάσεις οδήγησης είναι κάτι που το ξεκίνησε η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ και προφανώς θα το ολοκληρώσει το ΠΑΣΟΚ. Απορούμε γιατί υπάρχει το πρόγραμμα Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων από την κυβέρνηση.
Τι να τα κάνουν τα καλύτερα ελληνικά τα μουσουλμανάκια που θα πάνε στο ΚΕΠ και θα μιλάνε τουρκικά, θα πάνε στο νοσοκομείο Κομοτηνής και θα βρουν υπαλλήλους και ένα τσούρμο γιατρούς που θα τους μιλάνε στα τουρκικά και πλέον, θα δίνουν εξετάσεις για δίπλωμα στα τουρκικά; Αν θέλουν οι πολιτικοί μας να πραγματοποιήσουν και συνδιοίκηση, όπως την ονειρεύονται οι τοπικοί αγάδες στη Θράκη, να μας το πουν από τώρα για να πάρει ο καθένας τα μέτρα του.
Όπως παρατήρησε σωστά Πομάκος συνεργάτης μας, όταν οι Έλληνες πολιτικοί κάνουν τέτοιες εξαγγελίες, τότε γιατί κατηγορούν τους τουρκόφωνους ή τους Τούρκους πολιτικούς που έρχονται στη Θράκη και μιλάνε για τουρκική μειονότητα;
Τέλος, αναγνώστες της εφημερίδας μας αναρωτιούνται γιατί κάθε φορά που ελληνόφωνοι πολιτικοί επισκέπτονται τη Θράκη, πηγαίνουν συνέχεια στον Εχίνο, ενώ τώρα διάλεξαν το Δημάριο. Η απάντηση είναι απλή: Στον Εχίνο η παρουσία του τουρκικού εθνικισμού έχει παγιωθεί εδώ και δεκαετίες με διάφορους τρόπους από την πλευρά της Άγκυρας. Πέρα από τα μαθήματα κουράν κουρσού, υπάρχουν σε έντονο βαθμό όλοι οι μηχανισμοί καταπίεσης και καθοδήγησης των Πομάκων χωρικών. Που να τολμήσει Εχινιώτης να βγει μέσα στο χωριό του και να δηλώσει ότι είναι Πομάκος; Σε έναν παρόμοιο βαθμό το ίδιο ισχύει και στο Δημάριο. Με την ίδια λογική δεν θα εκπλησσόμασταν αν δούμε ελληνόφωνους πολιτικούς να επισκέπτονται τα Μελίβοια ή το Ωραίον.
Αντίστοιχα, στο νομό Ροδόπης, τόπος προορισμού των ελληνόφωνων πολιτικών είναι η εκτουρκισμένη, από την εποχή των Βαλκανικών Πολέμων, τουρκόφωνη Οργάνη και από την άλλη πλευρά ο Κέχρος.
Μα καλά …επίτηδες το κάνουν οι πολιτικοί; Μήπως οι σύμβουλοί τους είναι γενίτσαροι Πομάκοι ή κεμαλιστές τουρκόφωνοι; Μήπως το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι οι ψήφοι και όχι το καλό της πατρίδας τους; Μήπως μερικοί που τους χαρακτηρίζουν ότι ξεπουλάνε τα πάντα δεν έχουν άδικο; Είναι τα ερωτήματά μας ρητορικά; Αφήνουμε στην κρίση των αναγνωστών μας την απάντηση στα ερωτήματα αυτά.
(τεύχος 51, Μάρτιος 2011)
Κατηγορία: