Τι σημαίνει το όνομα του Τούρκου Προξένου;
Πολλές φορές έχουμε αναφερθεί από τις στήλες της εφημερίδας αυτής, ότι μία πολύ χτυπητή διαφορά των Πομάκων με τους Τούρκους είναι τα ονόματα και τα επώνυμα.
Οι Τούρκοι σαν νομαδικοί λαοί [μπουλούκια], ως επί το πλείστον άτακτοι, δηλαδή μπασιμπουζούκια, αυτό που λέμε σήμερα σκορποχώρι, προερχόμενοι από τα βάθη της Ασίας, επί αιώνες και μέχρι τις 21 Ιουνίου 1934 δεν κατείχαν οικογενειακά επώνυμα και διακρίνονταν μεταξύ τους με το ογλού, με το μπιν, με το ιμπν, με το αγά, με το μπέη, με το πασά, με το σέϊχ, με το χαζρέτ κ.τ.λ. τα οποία με τον τουρκικό νόμο 2525/1934 καταργήθηκαν και απαγορεύτηκαν.
Το ίδιο συνέβη και με επώνυμα που αναφέρονταν σε εθνική καταβολή, όπως, Αράπ, Μποσνάκ, Τσερκέζ, Κιούρτ, Ματζάρ, κ.ά. Και αυτά καταργήθηκαν προκειμένου οι φορείς τους να αφομοιωθούν ευκολότερα. Έτσι, υποχρεώθηκαν όλοι να πάρουν τούρκικα επίθετα της ειδωλολατρικής εποχής των Σαμάν.
Η μανία του Κεμάλ Μουσταφά και των Νεότουρκων εναντίον κάθε τι του μουσουλμανικού ήταν τόση μεγάλη ώστε ενώ ο Κεμάλ είχε το ίδιο όνομα με τον προφήτη μας τον Μωάμεθ, το Μουσταφά, το άλλαξε και το έκανε Κεμάλ και της γυναίκας του η οποία είχε το ίδιο όνομα με της κόρης του Μωάμεθ, το Φατμά δηλαδή, το έκανε Λατιφέ.
Ανάγκασε το μουσουλμανικό λαό της Τουρκίας να πάρει τα ηλίθια και γελοία ονοματεπώνυμα που φέρουν σήμερα όλοι οι Τούρκοι όπως Απτουλλάχ Γκιούλ που σημαίνει Θεόδουλος Τριαντάφυλλο, Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ που σημαίνει Εβραίος ντονμές με σιδερένιο χέρι, Δεβλέτ Μπαχτσελή που σημαίνει κράτος με κήπο, και ένα άλλο ωραίο παράδειγμα από το όνομα του νυν προξένου Κομοτηνής, Ιλχάν Σενέρ που σημαίνει βασιλιάς χαρά γεμάτο αγόρι, που εδώ θα ταίριαζε περισσότερο «χαζό παιδί χαρά γεμάτο» όπως λέει η ελληνική παροιμία.
Αγαπητοί αναγνώστες θα αναρωτηθήκατε και θα μπορούσατε να πείτε ότι δικά τους είναι τα ονόματα και επώνυμα, άσε τους να λέγονται και να αποκαλούνται όπως νομίζουν. Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι, διότι το 80 με 90 % των παιδιών που γεννιούνται σήμερα στην Ελληνική Θράκη ονοματοδοτούνται με τα παραπάνω γελοία ονόματα για να είναι ίδια με αυτά της Τουρκίας. Δηλαδή, προσπαθούν να αλλάξουν δια της βίας επώνυμα και ονόματα που είχαμε επί αιώνες.
Έτσι, πολλά παιδιά που είχαν μουσουλμανικά ονόματα αραβικής προέλευσης, όπως Εμρουλλάχ, Μπεϊτουλλάχ, Μερβέ και Χουμεϊρά αποκλείστηκαν από τις δωρεάν φετινές θερινές διακοπές (καλοκαίρι 2013) στην «μητέρα πατρίδα» όπου πήγαν πάνω από 200 μαθητές.
Εμείς, οι Πομάκοι πριν εξισλαμισθούμε τον 13ον αιώνα είχαμε τα επώνυμά μας και τα ονόματά μας. Αυτό και μόνο αποδεικνύει ότι δεν είμαστε Τούρκοι. Πολλά από αυτά διασώζονται μέχρι και σήμερα, άλλα ατόφια και άλλα παραλλαγμένα. Κατά τον εξισλαμισμό δινόταν πατρώνυμο και επώνυμο Αμπδουλλάχ ογλού δηλαδή δούλος του Θεού ή Θεόδουλος.
Πάρα ταύτα διατηρήθηκαν πομάκικα επώνυμα όπως Χούντσο, Χούντο, Χάμτσιο, Χόμκο, Ντούντο, Μπέλιο, Μπούνωφ, Κατάντσιο, Κέλτσο, Κούτσωφ, Γλούχωφ, Γκουβεδάρωφ, Πετσενίκωφ, Σίνκωφ, Φούρνωφ, Σινίκωφ, Γάρμπωφ, Γκέμπρωφ, Μασλάρωφ, Πόστωφ, Παλικάρωφ, Ράλωφ, Πίσκαλ και εκατοντάδες άλλα που τα διατηρούμε επί αιώνες, παρόλο που σήμερα αντί για Κούτσωφ χρησιμοποιείται Τοπάλ, ή αντί του Γλούχωφ χρησιμοποιείται Σαγήρ κ.τ.λ.
(Συνεχίζεται)
Ιμάμ Αχμέτ
Τεύχος 68, Οκτώβριος - Νοέμβριος 2013