Η ΑΛΕΒΙΤΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ! Οι Αλεβίτες ζητούν πίσω το σύλλογο του «Χίλια»! Στην πομακική γλώσσα τα πανηγύρια!

Μεγάλη ομάδα αλεβιτών από τη Ρούσα και το Γονικό ν. Έβρου μετέβησαν στο χωριό Χλόη ν. Ροδόπης, το Φεβρουάριο και είχαν συνάντηση με τα μέλη του εκτουρκισμένου – σουνιτοποιημένου συλλόγου «Χίλια», που εδώ και χρόνια έχει αρπάξει από τους αλεβίτες τη διοργάνωση του παραδοσιακού τους πανηγυριού, στη θέση Χίλια. Θυμίζουμε ότι τον Αύγουστο του 2017 οι αλεβίτες της περιοχής έκαναν τη δική τους επανάσταση (βλ. φ. 90 – 91) και διοργάνωσαν μόνοι τους το παραδοσιακό πανηγύρι, ενώ οι ενταγμένοι στον τουρκικό εθνικισμό και στον ψευτομουφτή Ροδόπης Ιμπράμ Σερήφ έκαναν παράλληλα άλλο πανηγύρι ενταγμένο στα γενοκτονικά σχήματα της Άγκυρας με τα οποία θέλει να εξαφανίσει τους αλεβίτες από τα ορεινά της Θράκης.

Η συνάντηση έγινε σε καφενείο της Χλόης και κράτησε πολλές ώρες με κύριο αίτημα των αλεβιτών των χωριών του Έβρου να παραιτηθεί ο σουνίτης πρόεδρος και να παραδοθεί η διοίκηση του συλλόγου «Χίλια» στα χέρια τους, εφόσον το πανηγύρι είναι μπεκτασίδικο (αλεβίτικο) και όχι σουνίτικο και επομένως αυτοί εκφράζουν το πραγματικό πνεύμα του πανηγυριού ως γνήσιοι Μπεκτασήδες. Από την πλευρά των εκτουρκισμένων υπήρξε άρνηση να γίνει κάτι τέτοιο και έφεραν ως δικαιολογία το … καταστατικό του συλλόγου που προβλέπει εκλογές αργότερα και διάφορες άλλες προφάσεις. Τα πνεύματα σε κάποια στιγμή οξύνθηκαν και λίγο έλειψε να βρεθούν οι δύο πλευρές στα χέρια.

Μετά από πολλές συζητήσεις τέθηκε το ζήτημα της γλώσσας του πανηγυριού! Δηλαδή από αλεβίτες του Έβρου προτάθηκε η επίσημη γλώσσα του πανηγυριού να είναι «στα ελληνικά, αφού η πατρίδα που ζούμε όλοι είναι η Ελλάδα», κάτι που προκάλεσε αντιδράσεις εκ μέρους των εκτουρκισμένων (μερικοί μάλιστα πληρώνονται ως εκπαιδευτικοί και από το … ελληνικό δημόσιο) με την αστεία δικαιολογία ότι οι .. καλεσμένοι εκ Τουρκίας δεν καταλαβαίνουν ελληνικά.

Εμείς ρωτάμε: Άραγε οι καλεσμένοι εξ Ελλάδος καταλαβαίνουν τουρκικά; Και σε ποια χώρα γίνεται άραγε το πανηγύρι, στην Ελλάδα ή στην Τουρκία;

Τότε ένας Πομάκος που καθόταν στο καφενείο είπε τα εξής: «αφού δεν θέλετε να γίνεται το πανηγύρι στα ελληνικά και επειδή δεν θέλουν και οι άλλοι να γίνεται στα τουρκικά, γιατί δεν το κάνουμε στα πομακικά που είναι και η μητρική μας γλώσσα και την καταλαβαίνουμε όλοι; Και όποιος έρχεται από Τουρκία θα έχουμε μεταφραστή για να μας καταλαβαίνει. Άλλωστε και ο Ερντογάν που ήρθε τον Δεκέμβριο 2017 στην Ελλάδα μας αναγνώρισε επίσημα ως Πομάκους». Τα παραπάνω λόγια έγιναν δεκτά με ενθουσιασμό από τη συντριπτική πλειοψηφία των παρευρισκομένων και τα χειροκροτήματα τους ακούστηκαν σε … όλο το βουνό! Η διαμάχη πάντως κράτησε μέχρι αργά τα ξημερώματα χωρίς παρόλα αυτά να βρεθεί λύση.

Η εκτουρκισμένη ηγεσία του συλλόγου Χίλια δεν το έβαλε κάτω και μέσα στο Μάρτιο πήγε στη Ρούσα όπου και συναντήθηκε με τους αλεβίτες με σκοπό να τα … βρούνε και λέγοντας τους να σταματήσουν αυτά που κάνουν και τα πράγματα να γίνουν όπως … πριν. Αυτή η προκλητική στάση των σουνιτών προκάλεσε την οργή των αλεβιτών, η οποία πέραν των απαραίτητων γαλλικών, εκφράστηκε και με πιο δυναμικούς τρόπους αφού έπεσε πομακικό … ξύλο και μάλιστα όχι μόνο μία φορά, αλλά δύο!

Ο εκνευρισμός των οργάνων της Άγκυρας γίνεται ολοένα και μεγαλύτερος αφού βλέπουν ότι οι αλεβίτες σε κάθε τους θρησκευτική εκδήλωση πλέον καλούν μόνο ανθρώπους που τους υποστηρίζουν, ενώ το καλοκαίρι πλησιάζει για το δεύτερο αλεβίτικο πανηγύρι.

Τεύχος 94-94, Ιανουάριος - Απρίλιος 2018

Κατηγορία: