Γ. Καλαντζής, Γενικός Γραμματέας Θρησκευμάτων: Οι Πομάκοι υφίστανται πολιτιστική γενοκτονία!

Δημόσια τοποθέτηση στην Κομοτηνή

Πραγματοποιήθηκε στην Κομοτηνή συνέδριο (22 και 23.11.2013) με θέμα «Η Συνθήκη της Λωζάννης 90 χρόνια μετά: Οι μειονοτικές ρυθμίσεις» με διοργανωτές το Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων και το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ). Να σημειωθεί ότι στο συνέδριο δεν κλήθηκε να μιλήσει ο νόμιμος μουφτής, παρόλο που η θεματολογία του αφορούσε τη σαρία, αλλά ούτε και εκπρόσωποι των Πομάκων ή των Ρωμά, με αποτέλεσμα μόνο η μειονοτική τουρκική πλευρά να εκπροσωπείται και να ακουστούν μόνο οι τουρκικές απόψεις στα προς συζήτηση θέματα.

Το συνέδριο σημαδεύτηκε από την αναταραχή που προκλήθηκε από τον εκδότη του περιοδικού Αζινλίκτσα, Εβρέν Ντεντέ, ο οποίος επέμενε να κάνει την ομιλία του στα τουρκικά, την άρνηση των εκπροσώπων της πολιτείας να το δεχθούν, την αποχώρηση του Ντεντέ από την αίθουσα και τη διεξαγωγή των ομιλιών μόνο στα ελληνικά.

Επί της ουσίας, μας προκάλεσε θετική εντύπωση το γεγονός ότι σιγά – σιγά η ελληνική πολιτεία, σε επίπεδο ορολογίας, αρχίζει και υιοθετεί επιχειρήματα που πρώτοι εμείς, ως Κέντρο Πομακικών Ερευνών, Πανελλήνιος Σύλλογος Πομάκων και εφημερίδα Ζαγάλισα έχουμε κατ’ επανάληψη χρησιμοποιήσει.

Έτσι, λοιπόν, ο γενικός γραμματέας Θρησκευμάτων κ. Γ. Καλαντζής είπε ότι οι Πομάκοι υφίστανται πολιτιστική γενοκτονία από το μειονοτικό εκπαιδευτικό σύστημα και τόνισε την υποκρισία εκείνων που κόπτονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα και στη Θράκη αφού δεν αναφέρουν τίποτε για το ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Πομάκων. Συνέδεσε μάλιστα και το ζήτημα των Πομάκων με το θέμα της άγνοιας της ελληνικής γλώσσας από μερίδα συμπολιτών μας.

Στη συνέχεια ο κ. Καλαντζής αναφέρθηκε στις δικαιοδοσίες του Μουφτή δηλώνοντας ότι από πλευράς ελληνικής πολιτείας δεν τίθεται θέμα μονομερούς κατάργησης των δικαιοδοσιών του νόμιμου Μουφτή χωρίς αυτό να αποκλείει αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας του ως δικαστή αν υπάρξουν σοβαρές προτάσεις. Επίσης, ανέφερε ότι πέρα από τους προοδευτικούς ανθρώπους που θέλουν αλλαγές στο θέμα αυτό «υπάρχει και μια μικρή ομάδα μουσουλμάνων της Θράκης που αγωνίζεται παρασκηνιακά και δόλια για την κατάργηση του Ιερού Ισλαμικού Νόμου διότι πιστεύουν ότι η κατάργηση της Σαρία είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να επιβάλλουν την ανάδειξη του Μουφτή μέσω εκλογών όπως αυτές που γίνονται για τους Βουλευτές ή τους Δημάρχους. Θέλουν δηλαδή να μετατρέψουν τον Μουφτή από θρησκευτικό λειτουργό σε πολιτικό ηγέτη».

Έπειτα, ανέφερε ότι σε καμιά χώρα του ισλαμικού κόσμου και ιδίως στην Τουρκία, δεν γίνονται εκλογές για ανάδειξη μουφτή, αλλά εκείνος διορίζεται. Στην Ελλάδα το θέμα υποκινείται για (εθνικιστικούς λόγους) εκ μέρους της Τουρκίας ενώ επεσήμανε ότι οι ψευτομουφτήδες δεν εκλέχτηκαν από τον λαό, λειτουργούν ως πολιτικοί και ότι εκείνοι που υποκινούν θέμα εκλογής του μουφτή είναι μέρος του προβλήματος και όχι μέρος της λύσης και πως αν κάποτε η Ελλάδα αποδεχθεί την ύπαρξη τέτοιου προβλήματος, αυτοί που σήμερα το υποκινούν θα επιστρέψουν στα σπίτια τους και στις εργασίες τους!

Ως Ζαγάλισα σημειώνουμε ότι δεν αρκεί μόνο σε επίπεδο ορολογίας να υιοθετούνται οι απόψεις των Πομάκων, αλλά, η συντεταγμένη πολιτεία πρέπει άμεσα να προχωρήσει σε πράξεις. Γνωρίζουμε ότι στη γραμματεία Θρησκευμάτων είναι δημοφιλής η θέση ότι η γνώση της ελληνικής γλώσσας είναι το κυρίαρχο πρόβλημα για το Πομακικό. Για εμάς προτεραιότητα αποτελεί η στήριξη της πομακικής ταυτότητας και έπονται τα άλλα. Η ελληνική πολιτεία δεν τόλμησε να δημιουργήσει ούτε ένα δημόσιο δημοτικό σχολείο στα Πομακοχώρια, παρόλο που αποτελεί αίτημα κατοίκων πολλών χωριών. Αλλά και στο θέμα των δημόσιων νηπιαγωγείων υπαναχώρησε. Καλά, λοιπόν, τα λόγια, αλλά αυτή τη στιγμή χωλαίνουμε στα έργα.

Τεύχος 69, Οκτώβριος - Νοέμβριος 2013

 

Κατηγορία: