ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΩΝ ΓΚΡΙΖΩΝ ΛΥΚΩΝ Ν. ΜΠΑΧΤΣΕΛΙ. Περιόδευσε ανενόχλητος στα Πομακοχώρια
Για την παρουσία πυρήνων Γκρίζων Λύκων σε διάφορες περιοχές της ελληνικής Θράκης έχουμε επανειλημμένα γράψει στο παρελθόν. Τα δημοσιεύματά μας, για τα χωριά Οργάνη και Δρανιά (φ. 38 και 40), είχαν κάνει αίσθηση. Είχαμε μάλιστα αποκαλύψει ότι έναν νεαρό που εμφανίστηκε στο διαδίκτυο με το σήμα των Γκρίζων Λύκων, τον είχε προσλάβει στην πρώην κοινότητα Οργάνης, ο «κολλητός» του Ευρ. Στυλιανίδη, κοινοτάρχης με τη ΝΔ, γιατρός στο νοσοκομείο Κομοτηνής, Μεχμέτ Εμίνογλου. Φυσικά, καμία αντίδραση δεν υπήρξε και μάλιστα ο Μ. Εμίνογλου επιβραβεύθηκε, αφού ήταν υποψήφιος βουλευτής με τη ΝΔ στον πρώτο γύρο των πρόσφατων εκλογών.
Είχαμε επίσης αναφέρει και την ύπαρξη απεικόνισης της αποσχιστικής σημαίας της «Δυτικής Θράκης» (φ.37), που είχαν ζωγραφίσει «άγνωστοι» στο χωριό Αρίσβη του ν. Ροδόπης, ενώ είχαν προηγηθεί την ίδια εποχή συνθήματα μίσους γραμμένα στη χριστιανική συνοικία εναντίων των χριστιανών κατοίκων, καθώς και εμπρησμοί σπιτιών χριστιανών συμπολιτών μας στο χωριό Άρατος. Κατά καιρούς έχουν υπάρξει και φήμες (καθώς τίποτα δεν έχει ανακοινωθεί επίσημα) για την ανακάλυψη κρυπτών με πολεμικό οπλισμό στους νομούς Ροδόπης και Έβρου. Η ύπαρξη Γκρίζων Λύκων είναι μια πραγματικότητα για όσους ασχολούνται με τα μειονοτικά θέματα.
Προεκλογικά γίναμε μάρτυρες περίεργων μεθοδεύσεων στην Ξάνθη, οι οποίες αναπόφευκτα πυροδοτούν υποψίες για υπόγειες προεκλογικές συμφωνίες και προώθηση των τουρκικών επεκτατικών σχεδίων, μέσω του ελληνικού κρατικού μηχανισμού.
Μπορεί οι τουρκοφανείς να προπαγανδίζουν ότι όλοι οι μουσουλμάνοι στην ελληνική Θράκη είναι «Τούρκοι», αλλά μερικές φορές λέγονται και πικρές αλήθειες. Ο Χασάν Πατσαμάν, είναι θεολόγος και εκδότης του τουρκόφωνου θρησκευτικού περιοδικού Hakka Davet (δεν εκδίδεται πλέον), με καταγωγή από το Πομακοχώρι Δρανιά του ν. Ροδόπης.
Γεννήθηκα σε Πομακοχώρι του νομού Ροδόπης ή σε «χωριό του ορεινού όγκου», όπως το αποκαλούν οι «Τούρκοι» και οι ελληνόγλωσσοι πολιτικοί. Οι συνθήκες ζωής στο χωριό ήταν δύσκολες. Δεν είχαμε δρόμους. Το πιο σημαντικό πρόβλημα ήταν η ανεργία. Έτσι, ο πατέρας μου αποφάσισε ότι δύο δρόμοι υπάρχουν: ή να μπω στην ΕΠΑΘ για να γίνω δάσκαλος ή να πάω στην Τουρκία και να γίνω ιμάμης. Στο χωριό μου εκείνη την εποχή είχε γίνει μόδα να γίνεσαι δάσκαλος στην ΕΠΑΘ ή ιμάμης. Ήταν ένας τρόπος να έχεις μια καλή δουλειά και να ανέβεις κοινωνικά. Εγώ, δεν ήθελα ούτε το ένα ούτε το άλλο. Στην Τουρκία δεν ήθελα να πάω. Από το σχολείο είχα κακή εμπειρία μια και ο μουσουλμάνος δάσκαλος που είχαμε μας χτυπούσε κάθε φορά που μιλούσαμε πομακικά μέσα στην τάξη. Έτσι, μίσησα τον δάσκαλο.
Τα γενικά δικαιολογητικά που απαιτούνται για την υποβολή ενδιαφέροντος (από 14 Μαρτίου 2012) για πρόσληψη εποχικού προσωπικού (1.100 ατόμων) πεντάμηνης διάρκειας (κοινωφελούς Εργασίας) μέσω ΑΣΕΠ, πλέον δημοσιεύονται από το δήμο Αρριανών και στα Τουρκικά. Στο σχετικό έντυπο που διανέμει ο δήμος Αρριανών, βλέπουμε ότι κάτω από την Ελληνική γλώσσα, υπάρχει και η Τουρκική. Κύριος στόχος είναι η επισημοποίηση της χρήσης των Τουρκικών, διότι εάν πραγματικά κάποιοι υποψήφιοι δεν γνώριζαν ελληνικά, τότε ο δήμος θα μπορούσε να μεταφράσει το κείμενο με τα απαιτούμενα δικαιολογητικά στα τουρκικά και να το διανείμει ανεπίσημα και ξεχωριστά. Η ενσωμάτωση, όμως, των τουρκικών μέσα στο «επίσημο» κείμενο, είναι σκόπιμη και στοχεύει στην καλλιέργεια κλίματος ανεπίσημης αρχικά, και επίσημης μελλοντικά, διγλωσσίας..
Πληροφορηθήκαμε από νεαρό Πομάκο ο οποίος φοίτησε σε κουράν – κουρσού (μαθήματα Κορανίου) τι του δίδασκε ο ιμάμης επί χρόνια: «Το μάθημα δεν ήταν μόνο θρησκευτικό, ήταν και πολιτικό» μας είπε.
Παράνομο νηπιαγωγείο λειτουργεί στο χωριό Λύκειο του ν. Ροδόπης. Είναι μάλιστα τόσο προκλητικοί εκείνοι που το λειτουργούν, ώστε το έστησαν ακριβώς δίπλα στο μειονοτικό δημοτικό σχολείο (και στο τζαμί). Δίπλα δηλαδή στο νόμιμο σχολείο, φτιάχνουν (σαν κράτος εν κράτει) και το δικό τους παράνομο νηπιαγωγείο. Τι έχει μέσα στο νηπιαγωγείο; Όπως μας αποκάλυψαν γονείς που έστειλαν το παιδί τους, μία μεγάλη τουρκική σημαία! «Καλά, σε ποια χώρα ζούμε και υπάρχει η τουρκική σημαία;» ήταν το ...αφελές ερώτημα των γονέων.