Ιστορία

ΟΙ ΚΟΥΜΑΝΟΙ ΩΣ …ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΟΥΓΓΡΩΝ, ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ, ΤΟΥΡΚΩΝ!

Ο τουρκικός εθνικισμός μη μπορώντας να βρει μια πειστική θεωρία καταγωγής των Πομάκων από τους Τούρκους, κατέφυγε στα ιστορικά παραμύθια και έτσι προωθεί τη θεωρία της καταγωγής των Πομάκων από τους Πετσενέγους και τους Κουμάνους. Παραδόξως, αρέσκονται οι Τούρκοι εθνικιστές και οι γενίτσαροί τους να αποδίδουν την καταγωγή των Πομάκων σε βαρβάρους.

Για το θέμα των Πετσενέγων έχουμε γράψει παλιότερα στη Ζαγάλισα (φ. 43, 71) γελοιοποιώντας τα τουρκικά επιχειρήματα. Πρόκειται για τουρκικό λαό βαρβάρων που έμεινε στην ιστορία για τις σφαγές και τις καταστροφές και που τελικά, όσα από τα μέλη του δεν σκοτώθηκαν στις συγκρούσεις με τη Βυζαντινή αυτοκρατορία και άλλους λαούς, εγκαταστάθηκαν στην Ουγγαρία και έγιναν χριστιανοί.

Παρακολουθώντας διαλόγους στο διαδίκτυο αλλά και άρθρα σε τουρκικές εθνικιστικές εφημερίδες βλέπουμε ότι η πλειοψηφία όσων επιτίθενται στους Πομάκους, υποστηρίζουν με πάθος την δήθεν καταγωγή των Πομάκων από τους Κουμάνους. Το παραμύθι με τους Πετσενέγους άρχισε να ξεφτίζει και μέσα στην Τουρκία. Για το λόγο αυτό θα ασχοληθούμε με το ... κουμανικό τουρκικό παραμύθι!

Οι Κουμάνοι ως ασιατικό φύλο

Κατηγορία: 
Πομακική Ιστορία

Ο ΤΕΚΕΣ ΤΟΥ ΜΠΟΥΝΤΑΛΑ ΧΟΤΖΑ ΣΤΙΣ ΘΕΡΜΕΣ. Πως τουρκοποιήθηκαν οι αλεβίτες στην Ξάνθη

Σύμφωνα με προφορική παράδοση που διέσωσαν οι γέροντες Πομάκοι της περιοχής Θερμών Ξάνθης, ο Μπουνταλά Χότζα ήταν Αλεβίτης σεΐχης, προερχόμενος από τη Βουλγαρία, και εκείνος που διέδωσε το αλεβιτικό ισλάμ στην περιοχή των Θερμών. Το πραγματικό του όνομα ήταν Οσμάν και του γιου του Ιζέτ. Ο Οσμάν και ο Ιζέτ είναι θαμμένοι στον τεκέ μαζί με ένα ακόμη άτομο του οποίου δεν γνωρίζουμε το όνομα. Δυστυχώς, με τη βουλγαρική κατοχή στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, οι Βούλγαροι κατακτητές πήραν το αρχείο του τεκέ και έτσι χάθηκαν πολύτιμα στοιχεία για την ιστορία του.


Σύμφωνα με την παράδοση το χωριό Κίδαρι ήταν το πρώτο μέρος όπου εγκαταστάθηκε ο Χότζας και ξεκίνησε τη διδασκαλία του Αλεβιτισμού. Πάνω στα θεμέλια του τεκέ, που κατεδαφίσθηκε με την επικράτηση του σουνιτισμού, είναι χτισμένο το τζαμί του χωριού. Ο δεύτερος τεκές που διατηρείται στην ευρύτερη περιοχή βρίσκεται στο χωριό Πολύσκιο.


Για το Μπουνταλά Χότζα υπάρχει και ο θρύλος ότι σε μάχη στη Βουλγαρία, στη θέση Ντλέγκα Οσόικα, αυτός εμφανίστηκε κρατώντας ένα “βιλάτσς” (εργαλείο αλωνισμού) και βοήθησε όσους Πομάκους από τις Θέρμες πολεμούσαν να πάρουν την νίκη.

Κατηγορία: 
Πομακική Ιστορία

Άγνωστες ιστορικές πτυχές ΟΙ ΠΟΜΑΚΟΙ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (1941-1945) Διακρίθηκαν για τον ηρωϊσμό τους και στην Κορέα

Δημοσιεύουμε αποσπάσματα από άρθρο που περιέχεται στο περιοδικό «Εθνική Αντίσταση», το οποίο εκδίδεται στη Δράμα και μας αποστέλλεται δωρεάν. Τα στοιχεία του άρθρου είναι από το βιβλίο του Βασίλη Χατζηθεοδωρίδη «Η κατοχή στην αν. Μακεδονία – Θράκη (1941 – 1945)». Πρόκειται για την εθελοντική εισχώρηση στις τάξεις των Εθνικών Αντάρτικων Ομάδων, Πομάκων από τη νότια Βουλγαρία που συντάχθηκαν με τους αντάρτες και πολέμησαν το βουλγαρικό στρατό που κατέλαβε την Μακεδονία και τη Θράκη.



Σε προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας μας (φ.56) είχαμε αναφερθεί με πρωτοσέλιδο αφιέρωμα στη συμμετοχή Πομάκων στις τάξεις του ΕΛΑΣ στη Θράκη και στα κείμενα του τούρκου αντιστασιακού Μιχρί Μπελί που ως πραγματικός δημοκράτης αναγνώριζε απερίφραστα την ύπαρξη Πομάκων, Αλεβιτών και Ρωμά. Ακολουθούν αποσπάσματα από το άρθρο:


«Από το Νοέμβριο του 1943, από τα νότια σύνορα της Βουλγαρίας, όπου κατοικούν, βοηθούν ένοπλοι και άοπλοι τις ανταρτικές ομάδες στην Α.Μ.Θ. Ο Γενικός Αρχηγός και όλοι οι καπεταναίοι και αντάρτες, έχουν πάντα να πουν ένα καλό λόγο για τους Πομάκους συνεργάτες και συμπολεμιστές από το Στρυμώνα ως τον Έβρο.

Κατηγορία: 
Θρακική Ιστορία

Επιτέλους! Συνέδριο για τους Πομάκους στην Κομοτηνή Προσδοκίες για ανακάλυψη της αλήθειας

Με ενδιαφέρον και ικανοποίηση πληροφορηθήκαμε την έναρξη των προετοιμασιών για τη διοργάνωση τριήμερου διεθνούς επιστημονικού συνεδρίου με θέμα: «ΟΙ ΠΟΜΑΚΟΙ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ: ΠΟΛΥΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ» από το Εργαστήριο Λαογραφίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και το Εργαστήριο Ανθρωπολογίας του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, το οποίο θα πραγματοποιηθεί στην Κομοτηνή το Μάρτιο του 2017.

Στόχος του συνεδρίου είναι η πολυ-επιστημονική (λαογραφία, ανθρωπολογία, ενδυματολογία, ιστορία, γλωσσολογία, αρχαιολογία, δημογραφία, γεωγραφία, οικολογία) και διεπιστημονική μελέτη της παρουσίας και προέλευσης των Πομάκων στον ευρύτερο χώρο της Θράκης, διαχρονικά και συγχρονικά. Στο συνέδριο θα εξεταστούν αντικείμενα όπως: ιστορία, αρχαιολογία, εθνογενετικά χαρακτηριστικά και μοριακή βιολογία, γεωγραφία και περιβάλλον, γλώσσα, λαογραφία (όλα τα θέματα της λεγόμενης «παραδοσιακής» και της σύγχρονης λαογραφίας, διαχρονικά ή συγχρονικά), θρησκεία, και θα περιληφθούν επίσης εθνοαρχαιολογικές και ανθρωπολογικές προσεγγίσεις.

Κατηγορία: 
Πομακική Ιστορία

Ο ΜΙΧΡΙ ΜΠΕΛΙ, ΤΑ ΠΟΜΑΚΟΧΩΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ Μια απάντηση στον Μουσταφά Τσολάκ.

Με άρθρο του (28.4.16) στον Παρατηρητή της Θράκης, ο Μουσταφά Τσολάκ (κατά το ήμισυ πομακικής καταγωγής από το χωριό Σαρακηνή ν. Ροδόπης), «διεθνιστής» και «αντιεθνικιστής» κατά δήλωσή του, εκδότης της εφημερίδας Barikat και μέλος της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑΕ) του Παναγιώτη Λαφαζάνη, αναφέρει τον Τούρκο αριστερό Μιχρί Μπελί (καπετάν Κεμάλ) για να … αποδείξει ότι δεν υπάρχουν Πομάκοι! Η πομάκικη ταυτότητα, κατά τον Τσολάκ, (αλλά και κατά τον Κωστόπουλο από τους Ιούς της Ελευθεροτυπίας και τους Τούρκους εθνικιστές) είναι κατασκεύασμα του … αστικού ελληνικού κράτους το οποίο … έγραψε βιβλία, ίδρυσε συλλόγους και άλλα πολλά ευφάνταστα γελοία. Το άρθρο, γραμμένο στα ελληνικά, απευθύνεται στο ελληνόφωνο κοινό της πόλης με προφανή στόχο να διαστρεβλώσει την αλήθεια και να ανακόψει το γιγαντούμενο κύμα ευαισθησίας μεταξύ των χριστιανών συμπολιτών μας.

Φαίνεται, πως ο Τσολάκ δεν έχει διαβάσει ούτε μία σελίδα (ασυγχώρητο για αρθρογράφο) από τα απομνημονεύματα του Μιχρί Μπελί, τα οποία είχαμε παλαιότερα παρουσιάσει στη Ζαγάλισα. Εκεί, σε όλο το βιβλίο του Μπελί, που αναφέρεται στο κομμάτι του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα που διεξήχθη στα ορεινά της Θράκης, οι κάτοικοι των ορεινών χωριών αποκαλούνται ως ΠΟΜΑΚΟΙ, ενώ δηλώνεται απερίφραστα και η ύπαρξη των Ρωμά και των Αλεβιτών. Ο Μιχρί Μπελί, που πολέμησε το ελληνικό αστικό κράτος δεν είχε κανένα συμφέρον να αποκαλεί τους κατοίκους των ορεινών ως Πομάκους. Φανταζόμαστε ότι δεν τον … πλήρωσε το ελληνικό κράτος για να κατασκευάσει στο βιβλίο του μία πλαστή ταυτότητα! Απλά, ο άνθρωπος ως ειλικρινής αριστερός, συνομιλώντας με τους κατοίκους, περιέγραψε την αλήθεια, όχι μόνο στα Απομνημονεύματά του αλλά και μπροστά στον τηλεοπτικό φακό (βλ. και εκπομπή της ΕΤ3 και το ντοκιμαντέρ του Φώτου Λαμπρινού «Καπετάν Κεμάλ») και αποκαλούσε τους Πομάκους ως Πομάκους. Φανταζόμαστε ότι και ο παππούς του Τσολάκ που καταγόταν από τη Σαρακηνή (Σαρατζίνα στα … πομακικά) και συμπολέμησε με τον Μπελί μιλούσε και εκείνος πομακικά και με βάση αυτόν και τους συγχωριανούς του ο Μπελί έγραψε για τους Πομάκους συμπολεμιστές του. Τρίζουν τα κόκκαλα του Μπελί με τους εν Ελλάδι αριστερούς, οι οποίοι έχουν ιδεολογικά προσβληθεί από τον ιό του τουρκικού εθνικισμού.

Κατηγορία: 
Πομακική Ιστορία

Αφιέρωμα στους γενίτσαρους Πομάκους...

Υπάρχει άραγε χώρα σε όλο τον πλανήτη της οποίας ο εθνικός ύμνος να περιέχει τόσες πολλές ξένες λέξεις σε σχέση με αυτές της εθνικής της γλώσσας; Και ακόμα, ο συγγραφέας του εθνικού της ύμνου, να είναι ξένης εθνικής καταγωγής; Και ακόμη ούτε καν οι λέξεις «Εθνικός Ύμνος» (İstiklal=αραβική καιMarşı=λατινική)  να μην προέρχονται από την εθνική της γλώσσα; Και ακόμηνα έχει γραφεί σε «ξένο» αλφάβητο; Και ακόμη, το σύμβολο στη σημαία της να είναι «κλεμμένο» από άλλους λαούς, η ίδια η λέξη σημαία να μην ανήκει στηγλώσσα της;    

Ναι, υπάρχει. Είναι η Τουρκία!

Ο εθνικός της ύμνος γράφθηκε από τον ποιητή Μεχμέτ Ακίφ Ερσόι (1873-1936), ο οποίος δεν ήταν Τούρκος, αλλά μουσουλμάνος ΑΛΒΑΝΟΣ! Ο ίδιος τον έγραψε φυσικά σε αραβικό αλφάβητο.    

Την εποχή που γράφθηκε (1921), ο ελληνικός στρατός είχε καταλάβει μεγάλο μέρος της Μικράς Ασίας και για το λόγο αυτό ο εθνικιστής ποιητής, κατέβαλε   μεγάλη προσπάθεια να μην υπάρχουν ελληνικές λέξεις μέσα στο ποίημά του. Παρόλα αυτά   από ετυμολογική άγνοια, του διέφυγαν και δύο ελληνικές λέξεις οι οποίες στολίζουν τον ...τουρκικό εθνικό ύμνο (toprak= έδαφος, από την ελληνική τόπος και temel=θεμέλιο, από την ελληνική θεμέλιο).    

Από τις 254 λέξεις του εθνικού ύμνου το 44% των λέξεων δεν είναι τουρκικές, αλλά αραβικές (οι περισσότερες), περσικές και ελληνικές. Μόνο το 56% είναιτουρκικές.    

Στους τέσσερις από τους δέκα συνολικά στίχους του, οι τουρκικές λέξεις είναι «μειονότητα»...   

Κατηγορία: 
Τουρκική Ιστορία

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Ο ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΚΕΜΑΛ ΜΕ 2 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥΣ ΣΤΑΥΡΟΥΣ!

Στη φωτογραφία που δημοσιεύουμε σήμερα φαίνεται ο γερμανός ανώτατος αξιωματικός Φον Σάντερς να επιθεωρεί στρατεύματα στην Καλλίπολη μαζί με τον Μουσταφά Κεμάλ.

Ο Φον Σάντερς ήταν αυτός που ουσιαστικά νίκησε τους συμμάχους.

Ο ίδιος ο Κεμάλ φορούσε με περηφάνεια στη στολή του, τους δύο γερμανικούς χριστιανικούς σταυρούς, χωρίς να έχει κανένα πρόβλημα.

Η φ ω τ ο γ ρ α φ ί α αφιερώνεται στους φανατικούς οπαδούς του στην Ελληνική Θράκη.

ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΠΟΛΗ

Η περίφημη νίκη των Τούρκων στην Καλλίπολη το 1915 κατά των συμμαχικών δυνάμεων Αγγλίας, Γαλλίας, Αυστραλίας κλπ δεν ήταν παρά μια νίκη η οποία σχεδιάσθηκε κατά 100% από τους Γερμανούς επιτελικούς αξιωματικούς, οι οποίοι απλά χρησιμοποίησαν τους Τούρκους. Οι Τούρκοι ήταν τα εκτελεστικά όργανα και πάλι όχι εξολοκλήρου, διότι οι Γερμανοί δεν είχαν εμπιστοσύνη στις ικανότητές τους. Πολλοί γερμανοί αξιωματικοί ανώτερης, μεσαίας και κατώτερης βαθμίδας πολέμησαν στην Καλλίπολη στο πεζικό και στο ναυτικό, μαζί με τους Τούρκους.

Η προπαγάνδα των Τούρκων κρύβει ΠΑΝΤΕΛΩΣ την τεράστια συμβολή της Γερμανίας στη νίκη κατά των συμμάχων.

ΚΙ ΑΛΛΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: ΑΚΟΜΗ 10 ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΕΚΡΟΙ ΣΤΟ ΤΣΑΝΑΚΚΑΛΕ! Ο ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ...

Κατηγορία: 
Τουρκική Ιστορία

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ Η τουρκοποίηση των πομακικών επιθέτων και ο ψευτομουφτής Ξάνθης Αχμέτ Πατίνκοφ (Μετέ)

Το 1923 ήρθαν διωγμένοι από την Τουρκία στην Ελλάδα πολλοί αντικεμαλιστές δάσκαλοι, 150 περίπου τον αριθμό. Ένας από αυτούς που έμεινε μόνιμα στη χώρα μας ήταν ο Χαφούζ Ρασσάτ, που δίδαξε στην Κομοτηνή, στον Εχίνο και στο Ωραίον. Μάλιστα στο Ωραίον διεξαγόταν τότε ο πόλεμος κεμαλιστών – αντικεμαλιστών μέσα στα δύο τζαμιά. Στο κεντρικό τζαμί διδάσκονταν το κεμαλικό αλφάβητο, σύμφωνα με τις κεμαλικές μεταρρυθμίσεις που είχαν γίνει στην Τουρκία από τον Μουσταφά Κεμάλ, και στο δεύτερο τζαμί διδάσκονταν η παλιά γραφή των παλαιομουσουλμάνων με τον Χαφούζ Ρασσάτ.


Το 1954 – 55, η Ελλάδα ακολούθησε μια ολέθρια πολιτική τουρκοποίησης των μειονοτήτων της ελληνικής Θράκης. Ακολουθώντας μια ανόητη φοβία για τον βουλγαρικό κομμουνιστικό «κίνδυνο» έριξε τους Πομάκους στην αγκαλιά της Τουρκίας.

Κατηγορία: 
Πομακική Ιστορία

1821: Η Επανάσταση των Ηρώων Η αθυροστομία στην υπηρεσία του Αγώνα Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης και οι... Κοζάκοι!

Αποφασίσαμε το φετινό αφιέρωμα στην επανάσταση του 1821, να είναι λίγο…αθυρόστομο, ελπίζοντας παρόλα αυτά ότι οι νοήμονες αναγνώστες μας δεν θα παρασυρθούν από μικροαστικά ανακλαστικά και την ψευδο-ηθική των υποκριτών, αλλά θα αντιμετωπίσουν την αθυροστομία του μεγάλου ήρωα Γεώργιου Καραϊσκάκη (στον οποίο θα αναφερθούμε) ως έκφραση πνεύματος ελευθερίας και αποτίναξης του οθωμανικού ζυγού, από τον οποίο εμείς οι Πομάκοι δεν έχουμε απελευθερωθεί ακόμα.

Μόνο εάν δούμε τον ποταμό βρισιών που εκστόμιζε ο μεγάλος Ήρωας, μέσα στο πλαίσιο των συνθηκών που βίωνε και της τυραννικής καταπίεσης, θα τον δικαιολογήσουμε και θα τον απολαύσουμε.

Την 1ην Ιουλίου 1823 ο Μαχμούτ πασάς έστειλε στον Γ. Καραϊσκάκη την παρακάτω επιστολή, δίνοντάς του διορία 15 ημερών, για να προσκυνήσει:

«Με αποκαλούν Μαχμούτ πασά Σκόδρα. Είμαι πιστός, τίμιος. Το στράτευμά μου το περισσότερον σύγκειται από Χριστιανούς. Εδιορίσθην από τον Σουλτάνον να ησυχάσω τους λαούς. Δεν θέλω να χύσω αίμα. Μη γένοιτο. Όποιος θέλει να είναι με εμένα, πρέπει να είναι πλησίον μου. Όποιος δεν θέλει ας καρτερεί τον πόλεμό μου. Δέκα πέντε ημέρας σας δίδω καιρόν να σκεφτείτε».

Ο Καραϊσκάκης αφού διάβασε το τελεσίγραφο του πασά του απάντησε αμέσως με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο:

Κατηγορία: 
Θρακική Ιστορία

ΝΕΑ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΖΑΓΑΛΙΣΑ: ΤΟΥΡΚΟΣ ΠΡΟΞΕΝΟΣ ΕΠΙΣΚΕΘΗΚΕ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛ ΣΤΗ ΧΡΥΣΑΥΓΗ ΛΑΓΚΑΔΑ!

Ήδη από το Νοέμβριο του 2009 (φ.35) η Ζαγάλισα με αδιάσειστα στοιχεία, μετά από επισταμένη επιτόπια έρευνα, παρουσίασε στο ευρύ κοινό ότι το περίφημο σπίτι του Μουσταφά Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη είναι μαϊμού, αποτελεί έναν τουρκικό εθνικιστικό μύθο που υπάρχει για να δώσει ένδοξη καταγωγή στον ιδρυτή του νέου τουρκικού κράτους. Κάνοντας επιτόπιο ρεπορτάζ, κινηματογραφήσαμε μαρτυρίες ηλικιωμένων ανθρώπων από το χωριό Χρυσαυγή του Λαγκαδά (Σαρίγερ) που μας υπέδειξαν το αληθινό σπίτι του Κεμάλ (σήμερα διασώζονται ελάχιστα ερείπια).

Όπως γράφαμε τότε: «Στο σπίτι, στο Σαρίγερ, όπου γεννήθηκε ο Κεμάλ, εγκαταστάθηκε η οικογένεια του πρόσφυγα από την ανατολική Θράκη Ανδρέα Στάθη, ο οποίος αργότερα έγινε και πρόεδρος του χωριού Χρυσαυγή. Μάλιστα, οι συγχωριανοί του αστειευόμενοι επειδή εγκαταστάθηκε στο σπίτι που γεννήθηκε ο Κεμάλ, τον φώναζαν με το παρατσούκλι «Κεμάλ» ! Ο Α. Στάθης πέθανε το 1979 στη Χρυσαυγή».

Οι ντόπιοι μουσουλμάνοι κάτοικοι, πριν μεταναστεύσουν για την Τουρκία, θυμούνταν ότι σε νεαρή ηλικία έβοσκαν με τον μικρό Κεμάλ πρόβατα και αγελάδες γύρω από το χωριό. Ήταν ένα συνηθισμένο παιδί της εποχής του. Όμως, στη συνέχεια χωρίς να γνωρίζουν γιατί, η μητέρα του τον πήρε και έφυγαν στη Θεσσαλονίκη.

Κατηγορία: 
Σπίτι του Κεμάλ Θεσ/νίκη

Σελίδες