ΠΑΓΙΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΩΝ ΠΟΜΑΚΩΝ Η ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ
Ο Μουσταφά Κεμάλ υπέρ της ένταξης των Πομάκων στην Ελλάδα
Ο Μουσταφά Κεμάλ υπέρ της ένταξης των Πομάκων στην Ελλάδα
Σκοπιανή κωμωδία η... Μακεδονική Εγκυκλοπαίδεια
Από παλιά οι Σοπιανοί είχαν εγείρει αξιώσεις σε βάρος των Πομάκων της Ελληνικής Θράκης, ισχυριζόμενοι ότι οι τελευταίοι είναι εξισλαμισμένοι «Μακεδόνες». Με την έκδοση όμως της «Μακεδονικής Εγκυκλοπαίδειας» από την Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών (MANU) της Π.Γ.Δ.Μ. τον Σεπτέμβριο του 2009, η υπόθεση έγινε πιο σοβαρή. Δυστυχώς για τους Σκοπιανούς, η δίτομη εγκυκλοπαίδεια, δεν έτυχε θερμής υποδοχής ούτε από τους Αλβανούς ούτε από τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς, οι οποίοι εξέδωσαν ανακοινώσεις εκφράζοντας την απογοήτευσή τους καθώς στην εγκυκλοπαίδεια αναφερόταν ότι οι αντάρτες του UCKA εκπαιδεύτηκαν από Αμερικανούς και Βρετανούς αξιωματικούς. Παράλληλα, το «Ινστιτούτο Αλβανολογίας» στα Τίρανα σε ανακοίνωση του, εκτός από τις διαμαρτυρίες του για την εγκυκλοπαίδεια, κάνει αναφορά και στην αρχαία Μακεδονία λέγοντας χαρακτηριστικά : «Η αποκαλούμενη σημερινή ΄΄Μακεδονία΄΄ δεν έχει καμία σχέση με τον αρχαία Μακεδονία, ο πληθυσμός της οποίας ήταν μεικτός και αποτελείτο από Έλληνες, Θρακιώτες και Ιλλυριούς».
Οι Πομάκοι είμαστε περήφανοι για τη φυλή μας
Εμείς σαν Πομάκοι μουσουλμάνοι είμαστε υπερήφανοι γιατί υπακούοντας στο παραπάνω εδάφιο του ιερού Κορανίου μας διαφέρουμε σε όλα με τους Τούρκους, εκτός από την κοινή θρησκεία. Θα αναφερθώ αναλυτικά στις διαφορές μας με τους Τούρκους και γιατί εμείς σαν Πομάκοι πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για την καταγωγή μας.
Ένας γέρος Πομάκος από το νομό Ροδόπης μας εξηγεί πως ζούσαν παλιά οι άνθρωποί μας στα Πομακοχώρια. Εμείς οι νεότεροι θα πρέπει να δοξάζουμε το Θεό που ζούμε στα σημερινά χρόνια γιατί παλιά οι συνθήκες ζωής μας ήταν πολύ δύσκολες.
Καταρχάς, αρκετοί Πομάκοι ζούσαν σε σπίτια που σήμερα τα χρησιμοποιούν σαν στέγη για τα ζώα. Και συνήθως δούλευαν οι γυναίκες και τα παιδιά ενώ οι άντρες θεωρούσαν ντροπή να δουλεύουν και τους αποκαλούσαν αρχοντάδες. Οι άντρες χαίρονταν όταν οι γυναίκες γεννούσαν αγόρι γιατί ήξεραν ότι μέχρι να παντρευτεί θα δουλεύει μόνο για το σπίτι του. Αλλά και όταν γεννιόταν κορίτσι, πάλι χαίρονταν, γιατί ήξεραν ότι όταν παντρευτεί η κόρη τους, ο γαμπρός θα τους έδινε είτε κάποια χρήματα είτε κάποια ζώα. Και αν τυχόν το αγόρι δεν μπορούσε να δώσει τίποτα από αυτά, τότε έπρεπε να δουλέψει και για αυτούς ώσπου να μάζευε τα απαραίτητα λεφτά. Σε τέτοιες περιπτώσεις έκαναν κάτι σαν λόγο μεταξύ τους: έδινε η κοπέλα στο αγόρι την μαντήλα της. Ύστερα ζύμωνε ένα ψωμί ή ένα κουλούρι και έπειτα ερχόταν ο πατέρας της και έπαιρνε το αγόρι στα δεξιά του και το κορίτσι στα αριστερά και έσπαγε το κουλούρι στη μέση. Και έδινε το ένα μισό στο αγόρι και το άλλο στο κορίτσι. Και ύστερα ο πατέρας της κοπέλας έβαζε ένα ποσό για την κόρη του. Και το αγόρι για να μπορέσει να μαζέψει λεφτά συχνά αναγκαζόταν να πάει έξω, στα καράβια.