Στο φύλλο 50 της εφημερίδας μας, είχαμε γράψει ότι ο εθνικός ποιητής και συγγραφέας του τουρκικού εθνικού ύμνου, Μεχμέτ Ακίφ Ερσόϊ ήταν Αλβανικής καταγωγής. Δεχθήκαμε έντονες επικρίσεις και αποδοκιμασίες, ότι προσβάλαμε την μνήμη του εθνικού τους ποιητή. Σε αυτό το τεύχος, με αφορμή τη 12η Μαρτίου 2011 θα επανέλθουμε στο θέμα αυτό, γιατί τυχαίνει να είναι η 90η επέτειος της συγγραφής του ύμνου. Σαν Ζαγάλισα αποτείνοντας ελάχιστο φόρο τιμής, θα αναφερθούμε ξανά στον μεγάλο Αλβανό ποιητή Μεχμέτ Ακίφ και σαν Πομάκοι να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας, γιατί είναι ο μόνος ποιητής που στα ποιήματά του μας χαρακτηρίζει Πομάκους και στιγματίζει τις σφαγές των Πομάκων από τους Βουλγάρους [βλέπε σελ. 291, SAFAHAT].
Ο Μεχμέτ Ακίφ Ερσόϊ [1878-1936] είναι γιος του Αλβανού Μεχμέτ Ταχήρ Εφένδη, από το χωριό Σούσιτσα του νομού Ιπέκ του σημερινού Κοσσυφοπεδίου (Κοσόβου) και της Ιρανής Εμινέ Σεριφέ, από το Χόρασαν του Καυκάσου. Σπούδασε αραβική και περσική φιλολογία σε νυχτερινή σχολή στην Κων/πολη. Αριστούχος φοιτητής, διακρίνονταν για την γλωσσομάθεια του, ομιλούσε και έγραφε σε περιοδικά τέλεια την αραβική, περσική, γαλλική, αλβανική, σλαβική και την ελληνική γλώσσα. Δίδαξε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Κων/πολης, ενώ συγχρόνως έγραφε ποιήματα.
Με την ίδρυση του νέου τουρκικού κράτους προκηρύχθηκε διαγωνισμός με έπαθλο πεντακόσιες [500] χρυσές λίρες, για την συγγραφή του εθνικού ύμνου. Έλαβαν μέρος στο διαγωνισμό 724 ποιητές, πλην του Μεχμέτ Ακίφ, αρνούμενος να λάβει μέρος στο διαγωνισμό για να μην θεωρηθεί ότι το κάνει για το έπαθλο των 500 χρυσών λιρών.