Στο προηγούμενο φύλλο της Ζαγάλισα (τεύχος 53, Μάιος 2011), αναφερθήκαμε στο νεκροταφείο της Πομάκικης συνοικίας της Ξάνθης Αχριάν Μαχαλά. Σ αυτό το φύλλο θα αναφερθούμε ξανά για ένα νεκροταφείο (περίπου 14 στρεμμάτων), που κι αυτό κατά σύμπτωση λεγόταν «Γκιαβούρ Μεζαρλίκ», αλλά βρισκόταν σε μία χριστιανική συνοικία, στο Γκιουμούς Σουγιού (ευρύτερη περιοχή του Πέραν, από την πλατεία Ταξίμ προς το Ντολμά Μπαχτσέ) της Κωνσταντινούπολης. Ειδικότερα, βρισκόταν απέναντι από το Γερμανικό Προξενείο, την κρατική όπερα και το στρατιωτικό νοσοκομείο. Εκεί, ήταν θαμμένοι βυζαντινοί πρίγκιπες, πριγκίπισσες, στρατηγοί ακόμα και ρωμαίοι στρατηγοί. Ήταν νεκροταφείο ίσως δύο χιλιετιών. Οι Οθωμανοί Σουλτάνοι το σεβάστηκαν και δεν το πείραξαν για 500 χρόνια και πλέον. Μέχρι που ήρθε ο νεκρόσυλος Μουσταφά Κεμάλ και το ‘‘χάρισε’’ για τα «μάτια» της γυναίκας του Λατιφέ. Το 1923 όταν έγινε πρόεδρος της νεο-ιδρυθείσας δημοκρατίας χρειαζόταν λεφτά για να κάνει τα ρωμαϊκά όργια στο Τσανκαγιά το ανάκτορο της ‘‘δημοκρατίας’’. Έβγαλε σε δημοπρασία το ιστορικό νεκροταφείο για να φτιάξουν την ξακουστή İŞBANKASI. Την δημοπρασία ‘‘κέρδισε’’ ο πεθερός του Κεμάλ ο ξακουστός μουσουλμάνος εβραίος Σαμπατάϊ Μουαμέρ Μπέϊ έναντι του αστρονομικού ποσού των 55 χιλιάδων χρυσών λιρών. Άρχισε η μεταφορά των τάφων σε άλλο νεκροταφείο. Τον έναν τάφο μεταφέρανε και τον άλλο τον ρίχνανε στον Κεράτιο Κόλπο.
Ο σημερινός πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν είδε και έπαθε να το καθαρίσει όταν ήταν Δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης. Ήταν ένα από τα θέματα που τον απασχόλησαν.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που αποκαλύφθηκαν μετά τον θάνατο του Τσαουσέσκου» Κεμάλ, αυτός, πήρε αμοιβή 25 χιλιάδες χρυσές λίρες, για την διευκόλυνση αυτή στον πεθερό του και το νεκροταφείο πληρώθηκε με μετοχές της παραπάνω Τράπεζας. Όταν εξαργυρώθηκαν, είχαν πέσει τόσο, ώστε τελικά πλήρωσε τις μισές (βλ. σχετ. σσ. 290-291, βιβλίο των Σαδίκ Οκέ και Φατίχ Μπαϊδάν). Τουρκικό δικαστήριο επέβαλλε απαγόρευση δημοσίευσης των στοιχείων για 60 χρόνια.
Θα αναρωτηθεί ο αναγνώστης τι σχέση έχει το «γκιαβούρ μεζαρλίκ» της Ξάνθης, με εκείνο της Κων/πολης. Τίποτε το ιδιαίτερο, και το ένα και το άλλο ήταν νεκροταφεία ‘‘απίστων’’ νεκρών. Απλώς, προκαλεί εντύπωση πώς βρέθηκαν ταυτοχρόνως σε φωτογραφίες με κόκαλα στα χέρια (βλέπε εφημερίδα Μιλλέτ, Ξάνθης) βουλευτής Ξάνθης Τσετίν Μάντατζη, ο ψευτο-μουφτής Αχμέτ Μέτε, ο αντι-Περιφερειάρχης Ιρφάν Ουζούν κι άλλοι που δεν γνωρίζω. Σίγουρα δεν ήταν εκεί για επιμνημόσυνη δέηση!
‘‘Δράστης’’ είναι ο αντιδήμαρχος κ. Τσέπελης, που συμπληρώνει το καρέ, τότε δεν πρόκειται για υδραγωγείο. Μπλέχτηκαν τα τοπικά δικαστήρια και η απόφαση τους δεν τιμά την Ελληνική Δικαιοσύνη.
Την ίδια τύχη με τα παραπάνω είχε και άλλο νεκροταφείο που βρίσκεται στην κατεχόμενη Κύπρο. Οι ιστορικές επιγραφές αιώνων και τα κόκαλα βρίσκονται στα υπόγεια μπουντρούμια του ιστορικού Μεβλεβίδικου τεκέ της Λευκωσίας. Πώς θα ησυχάσουν οι νεκροί με τέτοιους νεκρόσυλους τυμβωρύχους;
Ιμάμ Αχμέτ
(τεύχος 54, Ιούνιος 2011)
Κατηγορία: