Προσπάθειες σε εξέλιξη
Φοβόντουσαν να πουν ότι είναι Πομάκοι!
Οι προσπάθειες των Πομακικών Συλλόγων της Τουρκίας να ενωθούν σε ένα δευτεροβάθμιο όργανο, δηλ. σε μια Ομοσπονδία Πομακικών Συλλόγων, βρίσκονται σε εξέλιξη. Η επίσημη απόφαση είχε ληφθεί στις 23 Δεκεμβρίου του 2012, όταν πρόεδροι και μέλη διοικητικών συμβουλίων από τους συλλόγους Πομάκων των πόλεων Μπίγα, Εσκίσεχίρ, Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη και Λουλέμπουργκάζ, συγκεντρώθηκαν στην Κωνσταντινούπολη και αντάλλαξαν απόψεις και ιδέες.
Οι απόψεις που εκφράστηκαν συγκλίνουν στην ανάγκη να μη χαθεί η πομάκικη γλώσσα, τα πομάκικα έθιμα και η επαφή με τις ρίζες. Τονίσθηκε η ανάγκη να μπορεί να υπάρχει ηθική και υλική υποστήριξη στα μέλη και να ενταθούν οι προσπάθειες για την ίδρυση και άλλων συλλόγων σε περιοχές όπου ζουν Πομάκοι, όπως για παράδειγμα η Προύσσα.
Διαπιστώθηκε ότι η πολιτισμική αποκοπή των Πομάκων από τις πατρογονικές τους εστίες στη Χερσόνησο του Αίμου (Βουλγαρία, Ελλάδα κ.α.) καθώς και οι συνθήκες που επικρατούσαν, ώθησαν τους Πομάκους της Τουρκίας να φοβούνται να δηλώνουν δημόσια ότι είναι Πομάκοι.
Συμφώνησαν ότι πρέπει να ανακτηθεί ο χαμένος χρόνος και να δώσουν όλοι τον καλύτερο εαυτό τους για να πετύχουν τον κοινό στόχο.
Διακηρύχθηκε σε όλους τους τόνους ότι η πολιτική πρέπει να μείνει έξω από τους πομάκικους συλλόγους, οι στόχοι των οποίων είναι καθαρά πολιτισμικοί.
Ένας από τους πιο θερμούς υποστηρικτές της πομάκικης ιδέας είναι γυναίκα και συγκεκριμένα η πρόεδρος του συλλόγου Πομάκων του Εσκίσεχίρ, κα Ναζάν Ναζιρέ, η οποία πρωτοστατεί στην δημιουργία της Ομοσπονδίας.
Στη συνάντηση αναφέρθηκε ότι ο εκτιμώμενος αριθμός των Πομάκων της Ελλάδος είναι 50.000 άτομα. Εμείς, ως Ζαγάλισα, συμφωνούμε ότι στην Ελληνική Θράκη, οι εκ καταγωγής Πομάκοι, είναι τόσοι, ασχέτως αν μια μερίδα τουρκοπροσκύνησε ή γενιτσαροποιήθηκε χωρίς της βούλησή της, μέσα από τους εκπαιδευτικούς, θρησκευτικούς και κοινωνικούς μηχανισμούς του σύγχρονου παιδομαζώματος.
Στις 2 Μαρτίου 2013, σε συνέχεια των προσπαθειών, πραγματοποιήθηκε διήμερο συνέδριο σε αίθουσα συνεδριάσεων του Πέραν (στην Κωνσταντινούπολη) με θέμα «Οι Πομάκοι στην Ιστορία των Βαλκανίων», όπου συμμετείχαν πανεπιστημιακοί καθηγητές και εκπρόσωποι έξι Πομακικών συλλόγων. Ο Κιαμίλ Γεσίλφιλίζ πρόεδρος του συλλόγου Πομάκων της Μπίγκα (Πηγές) δήλωσε «Επιτέλους, κάναμε ό,τι δεν είχε γίνει για 140 χρόνια».
Οι Πομάκοι της Τουρκίας είναι πρόσφυγες κυρίως από την περιοχή της Βουλγαρίας οι οποίοι άρχισαν να φεύγουν από τα τέλη του 18ου αι. και μετά. Ο αριθμός τους είναι δύσκολο να υπολογισθεί, αλλά ανέρχονται σίγουρα σε εκατοντάδες χιλιάδες.
Ως Ζαγάλισα ευχόμαστε κάθε επιτυχία στις προσπάθειες των Πομάκων της Τουρκίας. Χαιρόμαστε που άρχισαν να αποκτούν και πάλι επαφή με τις ρίζες τους. Χαιρόμαστε που έπαψαν να φοβούνται να δηλώνουν ότι είναι Πομάκοι. Μπορούμε να φαντασθούμε τις δυσκολίες και την τρομοκρατία που υπέστησαν από τον τουρκικό φασισμό, ώστε να μην αυτοπροσδιορίζονται ως Πομάκοι. Ο καιρός όμως έχει γυρίσματα και ήρθε η ώρα να λάμψει η αλήθεια.
Τεύχος 68, Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2013