Κατά το έτος 1968, με Βασιλικό Διάταγμα, που εξέδωσε η τότε στρατιωτική Κυβέρνηση ιδρύθηκε η Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης, με σκοπό να επανδρώσει με δασκάλους τα Μειονοτικά Σχολεία, με μουσουλμάνους δασκάλους από την ίδια την Μειον/τητα της Θράκης και να παύση η έλευση δασκάλων, αμφίβολης εκπαιδευτικής κατάρτισης από τριτάξια παιδαγωγικά Λύκεια της Τουρκίας. Το μέτρο αυτό κρίθηκε αναγκαίο και αργότερα όπως αποδείχθηκε ορθό, έβαλε τέρμα στην ασυδοσία όποιος φορούσε σαρίκι ή όποιος ήταν χαφίζ ή πήγαινε για ένα διάστημα βόλτα στην Τουρκίαγινόταν δάσκαλος. Για μισό αιώνα χωρίς καμία παιδαγωγική και εκπαιδευτική κατάρτιση άτομα δίδασκαν στα Μειονοτικά Σχολεία.
Ο μεγάλος δείκτης αναλφαβητισμού στους μουσουλμάνους άνω των 40 ετών στην Θράκη που κυμαινόταν γύρω στο 80 %, προερχόταν από την έλλειψη καταρτισμένου εκπαιδευτικού προσωπικού. Το ίδιο έτος υπογράφτηκε το ΄Ελληνο-Τουρκικό Πρωτόκολλο που προέβλεπε συν τοις άλλοις την ανταλλαγή 35 μετακλητώνΤούρκων δασκάλων για τα μειονοτικά σχολεία της Θράκης με 35 μετακλητούς δασκάλους Έλληνες για τα μειονοτικά σχολεία της Κων/πολης.
Αμέσως δημιουργήθηκε μια χαώδης κατάσταση στα Μειονοτικά σχολεία με τις έξι [6] κατηγορίες δασκάλων. Φούντωσε η σύγκρουση Κεμαλικών με τους Συντηρητικούς και επήλθε μεγάλο χάσμα μεταξύ των δασκάλων όλων των κατηγοριών. Το Υπουργείο Παιδείας για να κατευνάσει όλες τις πλευρές επανέκδωσε τα βιβλία που προερχόταν από την Τουρκία και τύπωσε νέα βιβλία με οθωμανική γραφή και διανεμήθηκαν στα σχολεία. Αμέσως δημιουργήθηκε πρόβλημα εκμάθησης των βιβλίων αυτών, διότι οι εκ Τουρκίας προερχόμενοι δάσκαλοι δεν γνώριζαν την οθωμανική γραφή και οι εδώ δάσκαλοι δεν γνώριζαν την Λατινική γραφή. Οι σχολικές εφορείες που ήταν τότε υπεύθυνες για την πρόσληψη δασκάλων, κάθε μέρα προσλαμβάνανε και απολύανε δασκάλους. Οι ταμπέλες στα σχολεία αλλάζανε, πότε ονομάζονταν Τουρκικά και πότε Μουσουλμανικά.
Οι Πομάκοι αγνοήθηκαν πάλι και από την Τουρκία αλλά και από το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας. Με την αποφοίτηση των πρώτων δασκάλων από την Ε.Π.Α.Θ. το έτος 1972 διορίστηκαν για την σχολική χρονιά 1972-1973 σε διάφορα σχολεία της Θράκης χωρίς κανένα σχεδιασμό. Ταυτοχρόνως έπαψε να διορίζει αποφοίτους από την Τουρκία.
Πρόβλημα δημιουργήθηκε με τους δασκάλους της ΕΠΑΘ διότι ο νόμος προέβλεπε 150 θέσεις και τα Μ/κά σχολεία ήταν 243 εκείνη την εποχή. Η ΕΠΑΘ δεν έδωσε βαρύτητα στην ποιότητα των δασκάλων αλλά στην ποσότητα, προκειμένουν α καλύψει τις ανάγκες των σχολείων. Αποτέλεσμα Πομάκοι δάσκαλοι με ελάχιστη γνώση τουρκικών να διορίζονται σε τουρκόφωνα σχολεία, κηρύσσονταν ανεπιθύμητοι και ανίκανοι, να διδάξουν στα σχολεία αυτά και δάσκαλοι που δεν γνώριζαν την οθωμανική γραφή ήταν ανίκανοι να διδάξουν το Κοράνιο στα Πομακικά σχολεία.