Ανθρώπινα Δικαιώματα

Βιβλίο ολόκληρο θα μπορούσε να γράψει κανείς αν μάζευε τα περιστατικά ρατσισμού από τους «Τούρκους», Γκατζάληδες και Τσιτάκηδες, κατά των Πομάκων στο νομό Ροδόπης και γενικά σε όλη τη Θράκη.

Πολύ λίγα από αυτά δημοσιεύουμε σήμερα για το νομό Ροδόπης.

Πληροφορηθήκαμε λοιπόν για ένα χωριό στον κάμπο της Ροδόπης, στο οποίο οι Πομάκοι αποτελούν πλέον την πλειοψηφία των κατοίκων, αφού κατέβηκαν εκεί μαζικά τις τελευταίες δεκαετίες ενώ οι τουρκοφανείς το έχουν εγκαταλείψει εκτός από λίγες οικογένειες. Αυτές όμως οι λίγες τουρκόφωνες οικογένειες που έχουν παραμείνει στο χωριό, απόγονοι των παλιών μπέηδων και τσιφλικάδων, που καταπίεζαν και τυραννούσαν επί οθωμανικής αυτοκρατορίας Πομάκους και Ρωμά, αρνούνται σήμερα με ρατσιστική μανία να δώσουν τα παιδιά τους σε Πομάκους. Το θεωρούν προσβολή στην καταγωγή τους και έτσι ή δεν τα παντρεύουν καθόλου ή τα δίνουν σε μουσουλμάνους άλλων χωριών, έστω και αν είναι ...παρακατιανοί.

Σκάνδαλο κρατικής ανοησίας (και δημοσιο-υπαλληλικής αδιαφορίας) από τη μια και ύπουλη διάθεση επιβολής της τουρκικής εθνικιστικής ιδεολογίας από την άλλη, συνιστά η δημοσίευση στην Τουρκική γλώσσα τριπτύχου κατά της βίας των γυναικών, το οποίο φέρει το λογότυπο του Υπουργείου Εσωτερικών και της Γενικής Γραμματείας ισότητας των δύο φύλων.

Το φυλλάδιο είναι μετάφραση αντίστοιχου φυλλαδίου στα ελληνικά, αλλά στην τουρκική γλώσσα ο μεταφραστής (ποιος είναι άραγε;) έβαλε σκόπιμα και κατά παράβαση της ελληνικής νομοθεσίας την ονομασία της Θρακικής πρωτεύουσας ως Γκιουμουλτζίνε (Gumülcine) και όχι ως Κομοτηνή (Komotini).

Είναι γνωστό ότι ο τουρκικός εθνικισμός μάχεται σε κάθε επίπεδο να επιβάλει τουρκικές ονομασίες στο γεωγραφικό χώρο της ελληνικής Θράκης, αγνοώντας προκλητικά τις επίσημες ονομασίες. Σε ένα έντονα φορτισμένο κλίμα όλοι αντιλαμβάνονται τη σημασία χρήσης ξενόγλωσσων τοπωνυμίων και δη τουρκικών. Φαίνεται όμως το Υπουργείο Εσωτερικών και η Γεν. Γραμματεία Ισότητας των Δύο Φύλων δεν το αντιλήφθηκε!

Εμείς οι Πομάκοι της Ελλάδος έχουμε ένα σημαντικό πλεονέκτημα, έναντι των υπολοίπων μουσουλμάνων, την μητρική μας γλώσσα, τα Πομάκικα. Η προσπάθεια των τουρκοποιημένων βουλευτών και πολιτικών μας, μαζί με τα αριστερά κόμματα της ελληνικής βουλής για δίγλωσση παιδεία και εκπαίδευση στα μειονοτικά σχολεία της Ελληνικής Θράκης, δηλαδή στην Α/μια και Β/μια εκπαίδευση (τώρα απαιτούν και στα νηπιαγωγεία), φαίνεται να κερδίζει έδαφος.

Επειδή όμως όλοι οι μουσουλμάνοι πολιτευτές, έχουν λερωμένη την φωλιά τους, διότι τα δικά τους παιδιά (των βουλευτών, δημάρχων, συμβούλων, γιατρών, δικηγόρων) δεν τα στέλνουν στα μειονοτικά σχολεία, αλλά στα Δημόσια, στα χριστιανικά. Ανάγκασαν όμως τον «Αγά» της περιοχής, να τους τραβήξει ένα «σουλτάν μερχαμέτ», ελληνιστί μπερντάκι, εκβιάζοντας και απειλώντας τους ότι θα μείνουν άνεργοι… και ότι όσοι τουρκόφρονες πολιτευόμενοι κάνουν τα γλυκά μάτια στα ελληνικά κόμματα και στους Έλληνες δεν θα επανεκλεγούν, όπως για παράδειγμα καμιά δεκαριά πρώην βουλευτές στα αζήτητα… Όποιος παραφωνήσει δεν θα έχει πρόσκληση στην γιορτή της Τουρκικής Δημοκρατίας, στις επισκέψεις Τούρκων κυβερνητικών κλπ Όταν ο «Αγάς» (πρόξενος) είδε ότι δεν έχει χαϊρι από το τσούρμο του, πήρε ο ίδιος σβάρνα τα τζαμιά και με το μικρόφωνο στο χέρι από τον ιερό άμβωνα άρχισε να προτρέπει τους θρησκευόμενους μουσουλμάνους να στέλνουν τα παιδιά τους στα μειονοτικά σχολεία και όχι στα Δημόσια, διότι σε διαφορετική περίπτωση κινδυνεύουν να αφομοιωθούν από τους κακούς Έλληνες.

Δημόσια τοποθέτηση στην Κομοτηνή

Πραγματοποιήθηκε στην Κομοτηνή συνέδριο (22 και 23.11.2013) με θέμα «Η Συνθήκη της Λωζάννης 90 χρόνια μετά: Οι μειονοτικές ρυθμίσεις» με διοργανωτές το Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων και το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ). Να σημειωθεί ότι στο συνέδριο δεν κλήθηκε να μιλήσει ο νόμιμος μουφτής, παρόλο που η θεματολογία του αφορούσε τη σαρία, αλλά ούτε και εκπρόσωποι των Πομάκων ή των Ρωμά, με αποτέλεσμα μόνο η μειονοτική τουρκική πλευρά να εκπροσωπείται και να ακουστούν μόνο οι τουρκικές απόψεις στα προς συζήτηση θέματα.

Το συνέδριο σημαδεύτηκε από την αναταραχή που προκλήθηκε από τον εκδότη του περιοδικού Αζινλίκτσα, Εβρέν Ντεντέ, ο οποίος επέμενε να κάνει την ομιλία του στα τουρκικά, την άρνηση των εκπροσώπων της πολιτείας να το δεχθούν, την αποχώρηση του Ντεντέ από την αίθουσα και τη διεξαγωγή των ομιλιών μόνο στα ελληνικά.

Επί της ουσίας, μας προκάλεσε θετική εντύπωση το γεγονός ότι σιγά – σιγά η ελληνική πολιτεία, σε επίπεδο ορολογίας, αρχίζει και υιοθετεί επιχειρήματα που πρώτοι εμείς, ως Κέντρο Πομακικών Ερευνών, Πανελλήνιος Σύλλογος Πομάκων και εφημερίδα Ζαγάλισα έχουμε κατ’ επανάληψη χρησιμοποιήσει.