Ανθρώπινα Δικαιώματα

ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΕΣ ΚΑΙ Η ΑΓΚΥΡΑ. Υποψηφιότητες στον Καλλικράτη, με … ιερονομικό Φετφά!

Ιμάμ ΑχμέτΠροκειμένου να εκλεγούν περιφερειάρχες ή δήμαρχοι, θυσιάζουν ό,τι ιερό και όσιο υπάρχει. Τα δήθεν ελληνικά κόμματα, συμπεριέλαβαν στουςσυνδυασμούς τους αυτούς που είναι αρεστοί στην Άγκυρα. Τον…Φετφά (ιερονομική ρήτρα) ή αλλιώς την «υποψηφιότητα», θα την λάβουν από τον Ψευτομουφτή Ξάνθης, Α. Μετέ. Δια του λόγου το αληθές, δέστε τις εφημερίδες Γκιουνδέμ και Μιλλέτ, της 14ης και 15ης Οκτωβρίου 2010 (στις σελίδες 5 και 6 αντίστοιχα), όπου εμφανίζονται οι υποψήφιοι σύμβουλοι του υπ. Περιφερειάρχη κ. Γ. Παυλίδη (Ν.Δ.) μαζί με τον παράνομο Ψευτομουφτή Ξάνθης. Το ίδιο γίνεται και με τους υποψηφίους του κ. Άρη Γιαννακίδη (ΠΑΣΟΚ).
Κατηγορία: 

«ΠΡΟΣΘΕΣΗ ΟΧΙ ΑΦΑΙΡΕΣΗ, ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΟΧΙ ΔΙΑΙΡΕΣΗ»- Το βιβλίο που δικαιολογεί τον εξοβελισμό της πομακικής γλώσσας από την εκπαίδευση των μουσουλμανοπαίδων

Κεμάλ ΦαρζλήΤο 2007 κυκλοφόρησε το βιβλίο των Φραγκουδάκη και Δραγώνα «Πρόσθεση όχι αφαίρεση, πολλαπλασιασμός όχι διαίρεση» στο οποίο οι δύο αυτές κυρίες κάνουν απολογισμό της παρέμβασης τους στο χώρο της μειονοτικής εκπαίδευσης. Μάλιστα αφιερώνουν …πέντε (5) ολόκληρες σελίδες από ένα βιβλίο 247 σελίδων (!) για την εκπαίδευση των Πομάκων. Δεν γράφουν βέβαια υπέρ του δικαιώματος των Πομάκων να διδάσκονται την μητρική τους γλώσσα στα σχολεία, αλλά προσπαθούν να δικαιολογήσουν την απουσία της πομακικής γλώσσας από το πρόγραμμα. Ως συγγραφείς του άρθρου για τους Πομάκους εμφανίζονται οι καθηγητές Τσιτσελίκης Κώστας και Μπαλτσιώτης Λάμπρος.
 
Η πολιτιστική γενοκτονία εις βάρος των Πομάκων δεν φαίνεται να υπέπεσε στην αντίληψη των κυρίων καθηγητών. Μόνο σε μια υποσημείωση του άρθρου τους, μας πληροφορεί ο κ. Μπαλτσιώτης ότι υπέπεσαν στην αντίληψή του δύο (2) περιστατικά ρατσισμού απέναντι στην πομακική γλώσσα μέσα στο μειονοτικό σχολείο! Θα μπορούσε κανείς να γράψει ένα βιβλίο για τα χιλιάδες περιστατικά στα οποία τα Πομακόπουλα έφαγαν ξύλο από τους δασκάλους για να μην μιλάνε τα πομακικά μέσα στο σχολείο, ή απειλήθηκαν ότι ..θα τους κόψουν το λαιμό αν τολμήσουν να μιλήσουν την μητρική τους γλώσσα κτλ κτλ. Πρόκειται για μία έκφανση της πολιτιστικής γενοκτονίας που χρησιμοποιεί ο τουρκικός εθνικισμός, ένας τρόπος εξαφάνισης της πομακικής γλώσσας που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Οι κύριοι καθηγητές όμως αφού ...έκαναν το επιστημονικό τους χρέος και ανέφεραν δύο περιστατικά (υποβαθμίζοντας ουσιαστικά και την αξία τους, αφού τα έβαλαν ως υποσημείωση), συνεχίζουν ακάθεκτοι.
Κατηγορία: 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΠΑΙΔΩΝ ΤΗΣ ΦΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗ- Βοηθάει ή δημιουργεί προβλήματα στην εκπαίδευση των Πομάκων μαθητών;

Αναγνωστικό της Α δημοτικού, χωρίς την Ελληνική αλφαβήταΤο πρόγραμμα μουσουλμανοπαίδων της Άννας Φραγκουδάκη το οποίο ξεκίνησε με τυμπανοκρουσίες από το 1997 συνεχίζεται μέχρι σήμερα με αμφίβολα αποτελέσματα ενώ εκατομμύρια ευρώ έχουν ξοδευτεί για την υλοποίησή του.
 
Το βασικότερο πρόβλημα του προγράμματος είναι ότι καλλιεργεί τη διγλωσσία θεωρώντας ότι η μητρική γλώσσα όλων των μουσουλμάνων μαθητών είναι η τουρκική. Με αυτό τον τρόπο φέρεται σαν να θεωρεί την μειονότητα ως τουρκική. Έτσι αγνοείται προκλητικά η πραγματικότητα της ύπαρξης των Πομάκων και των Ρωμά και κατά συνέπεια αγνοούνται και οι διαφορετικές από την τουρκική, μητρικές γλώσσες χιλιάδων μουσουλμανόπαιδων, που είναι η πομακική και η ρωμανί.
 
Το πρόγραμμα επίσης θεωρεί ότι ο δάσκαλος δεν χρειάζεται να γνωρίζει την μητρική γλώσσα του παιδιού στο οποίο διδάσκει. Η αντίφαση του προγράμματος της Φραγκουδάκη φαίνεται στο ότι στο ΚΕΣΠΕΜ από το 2005 μέχρι το 2008 διδάσκονταν τα τουρκικά ως προαιρετική γλώσσα σε δασκάλους. Δηλαδή από τη μία θεωρεί όχι υποχρεωτική από την πλευρά των δασκάλων τη γνώση της μητρικής γλώσσας και από την άλλη την παρείχε ως προαιρετική επιλογή τους! Φυσικά ούτε λόγος για διδασκαλία της πομακικής στο ΚΕΣΠΕΜ.
Κατηγορία: 

ΕΧΘΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗ ΟΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΜΑΚΟΥΣ.

Πρωτοφανείς ρατσιστικές απόψεις και αντιπομακισμός
ΦραγκουδάκηΚυκλοφόρησε πρόσφατα το λεύκωμα «Θράκη, τόσο κοντά, τόσο μακριά» της δημοσιογράφου Έλενας Μοσχίδη και της φωτογράφου Πέπης Λουλακάκη. Θα χρειαζόμασταν δύο ολόκληρα φύλλα της εφημερίδας για να σχολιάσουμε τα γραφόμενα του λευκώματος. Στο παρόν φύλλο θα αναφέρουμε κάποια ενδεικτικά πράγματα και θα επανέρθουμε στο επόμενο. Καταρχάς, δεν θα ασχοληθούμε ούτε με κάποιες γραφικές συνεντεύξεις ούτε με γραφικές απόψεις του στυλ «όλοι είναι Τούρκοι». Υπάρχουν όμως, κάποια πράγματα που πρέπει να σχολιαστούν.
 
Στη σ. 4 υπάρχει άρθρο της υπεύθυνης για το Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων καθηγήτριας Άννας Φραγκουδάκη. Στο άρθρο της αυτό, για μια ακόμη φορά, εκφράζει απίστευτες αντιπομακικές θέσεις, χαρακτηριστικό της “σταλινικής” ιδεολογίας πολλών αριστερών καθηγητών, «υπερασπιστών» των ...ανθρωπίνων δικαιωμάτων!
 
Η Φραγκουδάκη ξεκινάει από την άποψη ότι οι Πομάκοι πιέζονται από…δύο πλευρές. Από την τουρκική για να μην δηλώνουν Πομάκοι και από την ελληνική για να δηλώνουν Πομάκοι! Συγκεκριμένα, ποια είναι αυτή η πίεση από ελληνικής πλευράς, σύμφωνα με την Φραγκουδάκη; Το ότι εκδόθηκε ελληνοπομακικό λεξικό! Το λεξικό δηλαδή …πιέζει και καταπιέζει τους Πομάκους. Το ακούσαμε και αυτό. Δηλαδή η καταγραφή της πομακικής γλώσσας προκειμένου αυτή να σωθεί για τις επόμενες πομακικές γενιές είναι … ενέργεια καταδικαστέα για την κυρία καθηγήτρια.

Κατηγορία: 

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ (4ο μέρος)

Ιμάμ ΑχμέτΣτα προηγούμενα φύλα της εφημερίδας μας αναφερθήκαμε στα βιβλία και στους δασκάλους που υπηρέτησαν στα μειονοτικά σχολεία από το σχολ. έτος 1925- 1926 μέχρι σήμερα. Στο παρόν φύλλο θα αναφερθούμε στον τύπο των σχολείων που λειτούργησαν και στο σκοπό που επεδίωξαν στην μειονοτική παιδεία και εκπαίδευση.

Μέχρι το σχολικό έτος 1954-55 στην Κομοτηνή λειτουργούσαν δύο ιεροσπουδαστήρια [μεδρεσέδες]. Το ιεροσπουδαστήριο ΧΑΪΡΙΕ που λειτουργεί ως σήμερα και βρίσκεται απέναντι από την Λαχαναγορά και το καταργηθέν ιεροσπουδαστήριο ΚΑΓΙΑΛΗ, πίσω από τα πρώην Δημοτικά Λουτρά. Το κτήριο χρησιμοποιείται πλέον ως οικοτροφείο για τους μαθητές που προέρχονται εκτός Κομοτηνής και κυρίως από τα Πομακοχώρια.
 
Στην πόλη της Ξάνθης λειτουργούσε ένα ιεροσπουδαστήριο, το ΣΑΑΤ ΚΟΥΛΕΣΙ ΜΕΔΡΕΣΕΣΙ ή ΚΙΟΥΛΙΕΣΙ, στην κεντρική πλατεία, το οποίο κατεδαφίστηκε ως ακατάλληλο. Διασώζεται ο πύργος του ρολογιού της Ξάνθης που βρισκόταν στην πύλη εισόδου του συγκροτήματος.
 
΄Όλα τα σχολεία χρησιμοποιούσαν την Οθωμανική γραφή. Με την υπογραφή της Ελληνο-Τουρκικής μορφωτικής συμφωνίας το 1951, τόσο στη Ξάνθη όσο και στη Κομοτηνή ιδρύθηκαν εξατάξια ιδιωτικά ημερήσια μειονοτικά γυμνάσια-λύκεια, για την εκμάθηση της Κεμαλικής γραφής με σκοπό να καταργηθεί η Οθωμανική από τα μειονοτικά σχολεία.
 
Το κτίριο στην Κομοτηνή εγκαινιάστηκε από κοινού από τους τότε βασιλείς της Ελλάδος Παύλο και Φρειδερίκη και από τον Τούρκο Πρόεδρο της Δημοκρατίας Τζελάλ Μπαγιάρ, του οποίου το όνομα δόθηκε τιμητικά στο Γυμνάσιο Λύκειο Κομοτηνής (η ονομασία αυτή έχει πλέον καταργηθεί, αλλά οι τουρκόφρονες συνεχίζουν σκόπιμα να την χρησιμοποιούν). Στη Ξάνθη και επί υπουργίας Αλεξάνδρου Μπαλτατζή, το έτος 1965, ιδρύθηκε από τον Μουζαφέρ Σαλήχογλου το εξατάξιο γυμνάσιο-λύκειο, το οποίο φέρει το όνομά του.
 
Από τα παραπάνω μπορούμε να διατυπώσουμε τις ακόλουθες παρατηρήσεις:

Κατηγορία: 

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΟΜΑΚΩΝ: ΘΕΛΟΥΜΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΑ

Σερήφ ΜουσταφάΤο πρώτο και βασικότερο θέμα είναι η παιδεία, γιατί από αυτήν κρίνεται και το μέλλον των παιδιών μας. Ο στόχος μας είναι η σωστή εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας. Εάν όμως συνεχίσουμε να στέλνουμε τα παιδιά μας στα μειονοτικά σχολεία στα οποία μαθαίνουν την τουρκική γλώσσα δεν πρόκειται να προοδεύσουν. Θα αναγκαστούν να γίνουν τα τσιράκια κάποιων σύγχρονων μπέηδων και επειδή δεν νομίζω να είναι το θέλημα των γονιών αυτό το πράγμα, πρέπει να ζητήσουμε από την πατρίδα μας την Ελλάδα να μας κάνει παντού δημόσια δημοτικά σχολεία και νηπιαγωγεία και όχι άλλα μειονοτικά, που συμφέρουν μόνο σε λίγα άτομα. 

Τα θρησκευτικά βεβαίως και πρέπει να μαθαίνονται και να ασκούνται αλλά σε αυτόν τον τομέα πρέπει να γίνουν κάποιες αλλαγές: πρέπει να προσέχουμε τι μαθαίνουν τα παιδιά μας, δεν πρέπει να επιτρέψουμε ρατσιστικές κινήσεις, τουρκική προπαγάνδα και φανατισμό. Οι μεντρεσέδες πρέπει να ελέγχονται από τις νόμιμες μουφτείες και οι δάσκαλοι πρέπει να είναι ειδικοί, δεν μπορεί ο καθένας να μαθαίνει στα παιδιά μας λάθος πράγματα και να μην ξεχνάμε ότι η θρησκεία είναι για όλους τους μουσουλμάνους της γης και δεν έχει εθνική ταυτότητα.
Κατηγορία: 

ΑΝΩΤΕΡΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΑ ΟΙ ΠΟΜΑΚΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΦΑΝΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΜΠΟΥ. Το παράδειγμα του χωριού ΛΥΚΕΙΟ, ν. Ροδόπης

Το πεδινό χωριό Λύκειο ν_ ΡοδόπηςΤο χωριό Λύκειο στο νομό Ροδόπης είναι ένα από τα πολλά πεδινά χωριά στα οποία έχουν κατέβει από τα ορεινά οι Πομάκοι εδώ και δεκαετίες. Ο κάμπος της Ροδόπης έχει κυριολεκτικά πλημμυρίσει από Πομάκους, οι οποίοι δέχονται καθημερινά τον τουρκικό ρατσισμό από τους απλούς, αλλά φανατισμένους τουρκοφανείς χωρικούς. Οι τουρκοφανείς δεν μπορούν να ανεχτούν την πομακική γλώσσα, τα έθιμα των Πομάκων και τους αποκαλούν υποτιμητικά «παλιοπομάκους». Για αυτό και οι δικοί μας άνθρωποι από την καταπίεση και επειδή υπάρχει η γνωστή αδιαφορία από την ελληνική κοινωνία, ντρέπονται και αναγκάζονται να μιλάνε τα Πομακικά μόνο μέσα στο σπίτι και προσπαθούν να προσαρμοστούν σε πρότυπα ξένα προς αυτούς. Η Ζαγάλισα με μια σειρά άρθρων θα αποδείξει την υπεροχή του πομακικού πολιτισμού έναντι των τουρκοφανών της Ροδόπης, καταρρίπτοντας έναν ακόμη μύθο του τουρκικού εθνικισμού στην Ελληνική Θράκη.

 
Πριν από 35 – 40 χρόνια άρχισαν να κατεβαίνουν Πομάκοι, που προέρχονται κυρίως από την κοινότητα Κέχρου, αλλά και από τον Έβρο, στο χωριό Λύκειο, λίγα χιλιόμετρα μακριά από τις Σάπες. Οι άνθρωποι μας ήταν πολύ εργατικοί: πολλοί άντρες πήγαιναν στην Αλεξανδρούπολη ως τεχνίτες και μάστορες, ενώ οι γυναίκες ασχολούνταν με την καλλιέργεια του καπνού. Αντίθετα, οι τουρκοφανείς άνδρες του Λυκείου, περνούσαν πολλές ώρες πίνοντας ρακί στα καφενεία, ενώ οι γυναίκες (που τις αποκαλούσαμε χανούμισσες) ήταν μάλλον τεμπέλες και δεν ασχολούνταν με κάποια εργασία. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν ήξεραν να καλλιεργούν λαχανικά παρ’ όλο που το έδαφος στον κάμπο είναι γόνιμο, αλλά πήγαιναν στο παζάρι των Σαπών από Παρασκευή σε Παρασκευή και αγόραζαν τα αναγκαία. Αντίθετα, οι Πομάκισσες, που μέχρι τότε ζούσαν στα ορεινά - όπου το έδαφος δεν ευνοεί πολύ τους λαχανόκηπους, ήξεραν και φύτευαν όλα τα κηπευτικά και ιδίως τη ντομάτα και το κρεμμύδι.
Κατηγορία: 

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ (3ο μέρος)

Ιμάμ Αχμέτ(Κατά το έτος 1968, με Βασιλικό Διάταγμα, που εξέδωσε η τότε στρατιωτική Κυβέρνηση ιδρύθηκε η Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης, με σκοπό να επανδρώσει με δασκάλους τα Μειονοτικά Σχολεία, με μουσουλμάνους δασκάλους από την ίδια την Μειον/τητα της Θράκης και να παύση η έλευση δασκάλων, αμφίβολης εκπαιδευτικής κατάρτισης από τριτάξια παιδαγωγικά Λύκεια της Τουρκίας. Το μέτρο αυτό κρίθηκε αναγκαίο και αργότερα όπως αποδείχθηκε ορθό, έβαλε τέρμα στην ασυδοσία όποιος φορούσε σαρίκι ή όποιος  ήταν χαφίζ ή πήγαινε για ένα διάστημα βόλτα στην Τουρκίαγινόταν δάσκαλος. Για μισό αιώνα χωρίς καμία παιδαγωγική και εκπαιδευτική κατάρτιση άτομα δίδασκαν στα Μειονοτικά Σχολεία.

 
Ο μεγάλος δείκτης αναλφαβητισμού στους μουσουλμάνους άνω των 40 ετών στην Θράκη που κυμαινόταν γύρω στο 80 %, προερχόταν από την έλλειψη καταρτισμένου εκπαιδευτικού προσωπικού. Το ίδιο έτος υπογράφτηκε το ΄Ελληνο-Τουρκικό Πρωτόκολλο που προέβλεπε συν τοις άλλοις την ανταλλαγή 35 μετακλητώνΤούρκων δασκάλων για τα μειονοτικά σχολεία της Θράκης με 35 μετακλητούς δασκάλους Έλληνες για τα μειονοτικά σχολεία της Κων/πολης.
 
Αμέσως δημιουργήθηκε μια χαώδης κατάσταση στα Μειονοτικά σχολεία με τις έξι [6] κατηγορίες δασκάλων. Φούντωσε η σύγκρουση Κεμαλικών με τους Συντηρητικούς και επήλθε μεγάλο χάσμα μεταξύ των δασκάλων όλων των κατηγοριών. Το Υπουργείο Παιδείας για να κατευνάσει όλες τις πλευρές επανέκδωσε τα βιβλία που προερχόταν από την Τουρκία και τύπωσε νέα βιβλία με οθωμανική γραφή και διανεμήθηκαν στα σχολεία. Αμέσως δημιουργήθηκε πρόβλημα εκμάθησης των βιβλίων αυτών, διότι οι εκ Τουρκίας προερχόμενοι δάσκαλοι δεν γνώριζαν την οθωμανική γραφή και οι εδώ δάσκαλοι δεν γνώριζαν την Λατινική γραφή. Οι σχολικές εφορείες που ήταν τότε υπεύθυνες για την πρόσληψη δασκάλων, κάθε μέρα προσλαμβάνανε και απολύανε δασκάλους. Οι ταμπέλες στα σχολεία αλλάζανε, πότε ονομάζονταν Τουρκικά και πότε Μουσουλμανικά.
 
Οι Πομάκοι αγνοήθηκαν πάλι και από την Τουρκία αλλά και από το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας. Με την αποφοίτηση των πρώτων δασκάλων από την Ε.Π.Α.Θ. το έτος 1972 διορίστηκαν για την σχολική χρονιά 1972-1973 σε διάφορα σχολεία της Θράκης χωρίς κανένα σχεδιασμό. Ταυτοχρόνως έπαψε να διορίζει αποφοίτους από την Τουρκία.
 
Πρόβλημα δημιουργήθηκε με τους δασκάλους της ΕΠΑΘ διότι ο νόμος προέβλεπε 150 θέσεις και τα Μ/κά σχολεία ήταν 243 εκείνη την εποχή. Η ΕΠΑΘ δεν έδωσε βαρύτητα στην ποιότητα των δασκάλων αλλά στην ποσότητα, προκειμένουν α καλύψει τις ανάγκες των σχολείων. Αποτέλεσμα Πομάκοι δάσκαλοι με ελάχιστη γνώση τουρκικών να διορίζονται σε τουρκόφωνα σχολεία, κηρύσσονταν ανεπιθύμητοι και ανίκανοι, να διδάξουν στα σχολεία αυτά και δάσκαλοι που δεν γνώριζαν την οθωμανική γραφή ήταν ανίκανοι να διδάξουν το Κοράνιο στα Πομακικά σχολεία.
Κατηγορία: 

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ (2ο Μέρος)

Ιμάμ ΑχμέτΑνακεφαλαιώνοντας την περίοδο 1925-1951, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την περίοδο κατοχής της Θράκης από τους Βουλγάρους, σύμμαχους της Γερμανίας του Χίτλερ. Οι Βούλγαροι σεβόμενοι την συνθήκη της Λωζάνης, δεν άλλαξαν το σύστημα παιδείας και εκπαίδευσης των τουρκογενών της Θράκης. Σε όλα τα επίσημα έγγραφα, γλώσσα και γραφή ήταν αυτή που χρησιμοποιούσαν οι τότε αρχές [βλέπε στη φωτο. άδεια γάμου με βουλγάρικες σφραγίδες και χαρτόσημα]. Στους μουσουλμάνους Πομάκους και στα Πομακοχώρια δεν έγινε το ίδιο. Ισχυρίστηκαν ότι οι Πομάκοι δεν είναι ούτε Τούρκοι ούτε ΄Ελληνες, αλλά Βούλγαροι που αλλαξοπίστησαν «βέρατα σα δάλι γιαζίκετ σα ουτμπράνιλι», που σημαίνει «έδωσαν την πίστη τους, αλλά διαφύλαξαν την γλώσσα τους».

 
Στην σχολική χρονιά 1941-1942 διορίστηκαν Βούλγαροι δάσκαλοι για να διδάξουν την βουλγαρική γραφή και ανάγνωση στα Πομακοχώρια. Υποχρεωτικά πολλοί Πομάκοι βαφτίστηκαν χριστιανοί ορθόδοξοι και κάποια τεμένη μετατράπηκαν σε εκκλησίες. Αυτό ίσχυε μέχρι την αποχώρηση των Βουλγάρων από την Θράκη, το καλοκαίρι του 1944.
 
Η Τουρκία επειδή δεν πειράχτηκαν οι ομοεθνείς της στη Θράκη, δεν διαμαρτυρήθηκε και δεν κατήγγειλε την Βουλγαρία για τον εκχριστιανισμό των Πομάκων, γιατί απλά δεν τους θεωρούσε Τούρκους και δεν την ένοιαζε για το τι κάνουν οι Βούλγαροι στους Πομάκους. Επί τρία χρόνια διδασκόταν μόνο η βουλγαρική γλώσσα στα Πομακοχώρια και η Τουρκία δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον για τους Πομάκους. Με την απελευθέρωση της Θράκης από τον ελληνικό στρατό, συγκεντρώθηκαν όλα τα βουλγάρικα βιβλία και αρχεία από τα Πομακοχώρια και δυστυχώς δεν διασώθηκε τίποτε από την εποχή εκείνη.

Κατηγορία: 

Υπουργείο Πόντιος Πιλάτος… ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ!

Όλοι στραμμένοι προς τον Ιμάμ ΑχμέτΕρώτηση προς τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, κατέθεσε στις 1.10.2010, ο βουλευτής του ΛΑΟΣ κ. Κυριάκος Βελόπουλος, με θέμα την βίαιη επίθεση που δέχθηκε το τηλεοπτικό Γαλλικό συνεργείο του TV FRANCE 3, που επισκέφθηκε το Πoμακοχώρι Θέρμες, συνοδευόμενο από τον διευθυντή της εφημερίδας μας κ. Ιμάμ Αχμέτ, στις 28 Σεπτεμβρίου 2010.

 
Στην απάντησή του (21.10.2010) το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη αυτογελοιοποιείται αφού παραποιεί τα γεγονότα υιοθετώντας την Τουρκική άποψη (δήθεν κινηματογράφηση παιδιών στο σχολείο κλπ). Αλλά προχωρά παραπέρα και θεωρεί ως κάτι «φυσικό» να ζητούν οι κάτοικοι να δουν το περιεχόμενο του φιλμ και να διαγράφουν ό,τι δεν τους αρέσει…
Κατηγορία: 

Σελίδες