Το «Κέντρο Πομακικών Ερευνών» και η εφημερίδα «Ζαγάλισα», ανακοινώνουν την εκπόνηση διαγωνισμού πεζογραφήματος με θέμα «Οι Πομάκοι της Θράκης». Ο διαγωνισμός απευθύνεται σε συγγραφείς άνω των 18 ετών και εκπονείται σε μια προσπάθεια ανάδειξης της πομακικής ιδιαιτερότητας. Το πεζογράφημα μπορεί να είναι πραγματικό στην περιγραφή ή φανταστικό στη σύλληψη του (διήγημα ή μυθιστόρημα) με ελεύθερο τίτλο επιλογής έχοντας πάντα ως θέμα τα ήθη και τα έθιμα, την κοινωνική ζωή ή τα προβλήματα των Πομάκων.

Όροι συμμετοχής:

• Στον διαγωνισμό μπορούν να συμμετέχουν άτομα άνω των 18 ετών

• Ο κάθε συμμετέχων μπορεί να υποβάλλει μέχρι δύο (2) πεζογραφήματα

• Τα πεζογραφήματα θα πρέπει να είναι γραμμένα αποκλειστικά στα ελληνικά ή στα πομακικά (με το πρώτο πομακικό αλφάβητο (ελληνικοί χαρακτήρες με κατάλληλα σύμβολα) που καθιερώθηκε και χρησιμοποιήθηκε για τη συγγραφή του Αναγνωστικού της Α΄ Δημοτικού).

• Τα πεζογραφήματα θα πρέπει να είναι πρωτότυπα, αδημοσίευτα και να μην έχουν διακριθεί σε άλλον διαγωνισμό

• Κάθε πεζογράφημα δεν θα πρέπει να ξεπερνά τις 20 σελίδες

• Πεζογραφήματα με κομματικό, προπαγανδιστικό ή προσβλητικό περιεχόμενο αποκλείονται

• Τα πεζογραφήματα θα πρέπει να είναι δακτυλογραφημένα σε σελίδες μιας όψεως με γραμματοσειρά Times New Roman14 pt και να υποβάλλονται σε τρία (3) αντίτυπα

• Τα πεζογραφήματα θα πρέπει να φέρουν στο κάτω μέρος της τελευταίας σελίδας ΜΟΝΟΝ το ψευδώνυμο του συγγραφέα και ΟΧΙ το πραγματικό του όνομα ή άλλα στοιχεία του συγγραφέα

Διοργανώθηκε στις 4, 5 και 6 Αυγούστου 2017, το αυθεντικό, μη εθνικιστικό, μπεκτασήδικο/αλεβιτικό πανηγύρι στη ορεινή θέση Χίλια στα σύνορα των νομών Έβρου και Ροδόπης. Πρόκειται για μια νέα λαμπρή επαναστατική σελίδα της αλεβιτικής κοινότητας στην ελληνική Θράκη. Για πρώτη φορά οι διοργανωτές του δεν υπάκουσαν στις οδηγίες της Άγκυρας, η οποία, από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, άρπαξε και τα δύο μεγάλα πομάκικα πανηγύρια (στον Ακρίτα και τα Χίλια) και τα μετέτρεψε σε φιέστες του τουρκικού εθνικισμού.

Να θυμίσουμε ότι το τελευταίο αυθεντικό πατροπαράδοτο πομάκικο πανηγύρι είχε γίνει το 1998 στον Ακρίτα (Αλάνατ στα πομάκικα και Αλάν Τεπέ στα τουρκικά) από τη Ζαγάλισα και το Κέντρο Πομακικών Ερευνών (βλ. παρακάτω). Το 2006 επιχειρήθηκε να γίνει πάλι από μέλη του Πομάκικου Κινήματός μας, αντίστοιχο αλεβίτικο πανηγύρι στον Έβρο, στη θέση Μπέλα Βόντα (περιοχής Μεγάλου Δερείου), αλλά συνάντησε τις λυσσαλέες αντιδράσεις του τουρκικού εθνικισμού. Τα πανηγύρια αυτά αποτέλεσαν τα επαναστατικά προηγούμενα που ενέπνευσαν τους Πομάκους για να μπορέσουν να ξανακάνουν μόνοι τους το δικό τους πανηγύρι. Έδειξαν σε όλους ότι μπορεί να νικηθεί ο τουρκικός εθνικισμός.

Οι μπεκτασήδες του Έβρου και της Ροδόπης έχουν αντιληφθεί την γενοκτονική πολιτική της Τουρκίας και τον φανερό στόχο της, να τους αλλαξοπιστήσει με Απειλές και χρηματικά έπαθλα, ώστε να γίνουν ΟΛΟΙ σουνίτες. Η κατ ́επανάληψιν [αρουσία του σουνίτη ψευτομουφτή Κομοτηνής Ιμπράμ Σερήφ τόσο στο πανηγύρι του Χίλια (όλες τις προηγούμενες χρονιές), στον μπεκτασήδικο τεκέ Σεγίντ Αλή Σουλτάν (το 2013), σε κουρμπάνι στη Ρούσα το 2016 και σε άλλες θρησκευτικές εκδηλώσεις των μπεκτασήδων, αποτελούσε άμεση απειλή για την θρησκευτική τους ταυτότητα.

Επειδή στην Ελλάδα η μνήμη μερικών είναι ίδια με αυτήν ενός … χρυσόψαρου και σκόπιμα ή αθέλητα εξαφανίζεται η αλήθεια γύρω από το πομακικό κίνημα, στο φύλλο αυτό έχουμε ένα μικρό αφιέρωμα στην ιστορία του αγώνα μας. Να σημειωθεί ότι αυτά που αναφέρονται παρακάτω αποτελούν Πρωτοπορία σε πολιτικό και πολιτιστικό επίπεδο όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για τις υπόλοιπες γειτονικές χώρες στις οποίες διαβιούν Πομάκοι.

ΜΙΚΡΟ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ

Με το θέμα έχουμε ξαναασχοληθεί στο παρελθόν. Η κίνηση της ελληνικής πολιτείας να δημιουργήσει τουρκόφωνο δήμο (στον οποίο εισήχθησαν οι πομακικές κοινότητες και ο κατά ένα ποσοστό ελληνόφωνος Άρατος) είχε καταστροφικά αποτελέσματα.

Ο λόγος για τις ανακοινώσεις στα τούρκικα που εκδίδει ο δήμος Αρριανών κι ο ίδιος ο Δήμαρχος, Αμέτ Ριτβάν. Μια κατάσταση που, σύμφωνα με καταγγελίες Πομάκων κατοίκων του δήμου, ολοένα και χειροτερεύει. Καθώς πλέον στα περισσότερα χωριά οι ανακοινώσεις, που αφορούν την ελληνική κατάσταση, φτάνουν μόνο στα τούρκικα. Ενώ, κι όταν έρχονται επίσημες ανακοινώσεις από άλλες δημόσιες ελληνικές υπηρεσίες, οι οποίες χρειάζεται να γνωστοποιηθούν στους κατοίκους του δήμου, οι ανακοινώσεις αυτές μεταφράζονται στα τούρκικα και ανακοινώνονται στα καφενεία των οικισμών που αποτελούν το δήμο Αρριανών. Παλιά τοιχοκολλούνταν κι οι δύο ανακοινώσεις (ελληνόφωνες και τουρκόφωνες, κατά το σχήμα της διγλωσσίας που θέλουν οι εθνικιστές να καθιερώσουν) αλλά τελευταία παρατηρείται η εξαφάνιση των ελληνόφωνων ανακοινώσεων.

Το ιστορικό παρελθόν των Πομάκων, ο αλεβιτισμός και η πολιτιστική γενοκτονία.

Ο ενημερωτικός ιστότοπος Zougla.gr φιλοξενεί συνέντευξη του διευθυντή της εφημερίδας μας Ιμάμ Αχμέτ με τίτλο «Γίνεται πολιτισμική γενοκτονία».

Ο κ. Ιμάμ είπε πως το λεγόμενο «τουρκικό» κομμάτι της μειονότητας δεν είναι τουρκικό αλλά αποτελείται από διάφορα εθνοτικά στοιχεία όπως εκτουρκισμένους Βούλγαρους (που οι Πομάκοι αποκαλούν τσιτάκηδες), άλλους εκτουρκισμένους μετανάστες που ήρθαν μετά το Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1878, νέγρους (οι Αφρικανοί μουσουλμάνοι που ζουν σε χωριά της Ξάνθης), Τσερκέζους (Κιρκάσιους) κ.α.

Ο κ. Ιμάμ μίλησε για το ιστορικό παρελθόν των Πομάκων λέγοντας πως οι αρχαίοι Θράκες είχαν εκχριστιανιστεί.