Θερμή παράκληση! Κατά την ηλεκτρονική αναδημοσίευση οποιουδήποτε περιεχομένου να αναγράφετε την πηγή με ενεργό σύνδεσμο προς το zagalisa.gr. Ευχαριστούμε
"ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΧΑΛΙΜΑΣ": ο Αλή Μπαμπά και οι ... 40 κλέφτες. Για το κουρμπάνι στη Χλόη ν. Ροδόπης
Η τουρκική προπαγάνδα όπως και σε τόσες άλλες περιπτώσεις, χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο, έχει αποδώσει ψεύτικο περιεχόμενο σε κάποιες αλεβίτικες/ μπεκτασήδικες θρησκευτικές εκδηλώσεις. Είναι αλήθεια ότι, οι μπεκτασήδες δερβίσηδες πολέμησαν για την εξάπλωση του αλεβίτικου Ισλάμ στη Χερσόνησο του Αίμου (Βαλκάνια) και σταδιακά μετά την κατάληψη της Θράκης το 1361, αποτέλεσαν ίσως και την πλειοψηφία του πληθυσμού σε σχέση με τους σουνίτες. Αυτός είναι ο λόγος που σε όλη τη Θράκη επιβίωναν πολλοί τεκκέδες και αλεβίτικα προσκυνήματα. Όμως οι μπεκτασήδες-αλεβίτες δερβίσηδες που θυσιάσθηκαν για την κατάληψη της Θράκης ήταν ελάχιστοι-αφού οι χριστιανικές πόλεις συνήθως παραδίδονταν μετά από συμφωνία και χωρίς μάχη. Και όπου έγιναν μάχες ήταν χρονικά σύντομες και πολύ μικρής κλίμακας. Επομένως τους πιο πολλούς νεκρούς οι αλεβίτες/μπεκτασήδες δεν τους είχαν από τις μάχες με τους χριστιανούς, αλλά λίγα χρόνια αργότερα από τις σφαγές σε βάρος τους από τον ίδιο τον οθωμανικό στρατό και τους σουλτάνους.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο σουλτάνος Σελήμ Α΄ (1470 - 1520) μισούσε τους Αλεβίτες και κατέσφαξε 40.000 άτομα. Στη συνέχεια είχε δηλώσει ότι «το να σκοτώσει κάποιος έναν Αλεβίτη, ισοδυναμεί με το να σκοτώσει 70 χριστιανούς».
Στη μνήμη τέτοιων μπεκτασήδων ηρώων οι οπαδοί τους πραγματοποιούσαν στη Θράκη θρησκευτικές γιορτές μνήμης, όπως και σήμερα η γιορτή των 40 «Σφαγίων ( Κ ο υ ρ μ π α ν ι ώ ν ) » [“Kırk Kurbanı”] που γίνεται κάθε χρόνο στο απομακρυσμένο αλεβίτικο ορεινό πομακοχώρι Χλόη του νομού Ροδόπης.
Η τουρκική π ρ ο πα γ ά ν δ α μετονόμασε πονηρά την γιορτή μνήμης των «Σαράντα Σφαγίων/ κουρμπανιών» σε «Σαράντα Μάρτυρες», οι οποίοι υποτίθεται ότι σφαγιάσθηκαν στη περίοδο κατάληψης της Θράκης το 1361. Καμία όμως γραπτή ιστορική πηγή δεν βεβαιώνει ότι υπήρξε τέτοιο περιστατικό.
Το πιθανότερο είναι ότι οι «Σαράντα Μάρτυρες» είναι δερβίσηδες πολεμιστές θύματα της εκδικητικότητας του σουλτάνου Σελήμ Α΄. Επειδή λοιπόν οι Μπεκτασήδες της Θράκης, δεν μπορούσαν να έχουν τελετές που θα αναφέρονται σε όσους μπεκτασήδες πολεμιστές σκοτώθηκαν από τον ίδιο τον σουλτάνο, και προκειμένου να μη προκαλέσουν την αντίδραση του οθωμανικού κράτους, τις ονόμασαν γενικά και αόριστα «σαράντα σφάγια».
Ο συμβολισμός και η ομοιότητα με την αντίστοιχη χριστιανική γιορτή των Αγίων Σαράντα (6 Μαρτίου) είναι εντυπωσιακή. Οι σαράντα Μάρτυρες ήταν 40 χριστιανοί στρατιώτες οι οποίοι δεν σκοτώθηκαν από στρατό εχθρικού κράτους αλλά από τον ίδιο τον ειδωλολατρικό ρωμαϊκό στρατό τον οποίο υπηρετούσαν στην βυζαντινή πόλη Σεβάστεια (σημερινή Sivas). Αρνήθηκαν να θυσιάσουν στα είδωλα και οι ειδωλολάτρες τους θανάτωσαν με μαρτύριο.
Έτσι και οι Σαράντα Μπεκτασήδες μάρτυρες, αρνήθηκαν να γίνουν σουνίτες και θανατώθηκαν όχι από χριστιανούς, αλλά από τον σουνιτικό οθωμανικό στρατό. Αυτοί είναι οι πραγματικοί Σαράντα Μάρτυρες Μπεκτασήδες της Χλόης.
- 3770 εμφανίσεις
Πρόσφατα σχόλια
πριν από 10 έτη 7 εβδομάδες