Τα τουρκικά πανεπιστήμια και οι Πομάκοι

Και φέτος πολλοί γονείς αποφάσισαν να στείλουν τα παιδιά τους στην Τουρκία για να σπουδάσουν σε τουρκικά πανεπιστήμια. Αιτία είναι η αδυναμία τους να στείλουν τα παιδιά σε ελληνικά πανεπιστήμια αφού είναι γνωστό ότι τα παιδιά που λαμβάνουν μόρφωση από μειονοτικό δημοτικό υστερούν πολύ σε γνώσεις έναντι των παιδιών που τελειώνουν το δημόσιο δημοτικό. Το πρόβλημα γιγαντώνεται με τα παιδιά που πηγαίνουν στα μειονοτικά γυμνάσια–λύκεια. Η ποσόστωση του 0,5% για είσοδο των παιδιών της μειονότητας δεν αρκεί για να καλυφθεί η ζήτηση για τα πανεπιστήμια.

Το αποτέλεσμα είναι πολλοί Πομάκοι γονείς να στέλνουν τα παιδιά τους στα τουρκικά πανεπιστήμια και μάλιστα μερικοί, θεωρώντας ότι τα παιδιά τους δεν γνωρίζουν καλά τουρκικά, τα στέλνουν από μικρά στην Τουρκία για να τελειώσουν το γυμνάσιο και το λύκειο και ύστερα να πάνε στο πανεπιστήμιο.

Το αποτέλεσμα είναι τα παιδιά αυτά να λαμβάνουν όλη την τουρκική του σχολική προπαγάνδα, να γίνονται δέκτες του τουρκικού εθνικισμού καθώς στο πανεπιστήμιο πολλοί νιώθουν την ανάγκη να αποδείξουν τον τουρκισμό τους έναντι των συμφοιτητών τους ή των καθηγητών τους, και έτσι να μετατρέπονται σε νεαρούς γενίτσαρους, οι οποίοι γυρνώντας στην Ελλάδα θα μεταφέρουν στα χωριά τους τις ιδέες που έλαβαν μέσα από την σχολική και πανεπιστημιακή εκπαίδευση ενώ οι δεσμοί με την Τουρκία θα δυναμώσουν πολύ.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι το μεγαλύτερο μέρος της μειονοτικής ελίτ, προέρχεται από τα τουρκικά πανεπιστήμια. Αυτούς εμπιστεύονται πιο πολύ οι επικεφαλής του τουρκικού εθνικισμού για να τους έχουν ως υποψηφίους στα εκλογικά τους ψηφοδέλτια, να τους προωθήσουν ως υποψηφίους δημάρχους, ψευτομουφτήδες, βουλευτές κτλ.

Πολλές φορές μάλιστα το παιδομάζωμα αυτό γίνεται με πρόγραμμα: δάσκαλοι στα μειονοτικά σχολεία που πληρώνονται από την Τουρκία, ξεχωρίζουν τους πιο έξυπνους μαθητές και πηγαίνουν στο τέλος της χρονιάς και προτείνουν στους γονείς να στείλουν τα παιδιά τους στα γυμνάσια της Τουρκίας με υπόσχεση ότι θα τους βοηθήσουν στα έξοδα και τα παιδιά τους θα πάνε στο πανεπιστήμιο. Από τα μειονοτικά λύκεια υπάρχει συνεργασία με τα τουρκικά πανεπιστήμια προκειμένου κάθε χρονιά να προωθούνται εκατοντάδες μαθητές εκεί.

Το κακό αυτό δεν το έχει αντιληφθεί ακόμη στις πραγματικές διαστάσεις η Ελλάδα η οποία αφού θέσπισε το μέτρο του 0,5% δεν τόλμησε να το προχωρήσει παραπάνω (δημιουργία δημόσιων νηπιαγωγείων, δημόσιων δημοτικών στα μειονοτικά χωριά, δημόσιων γυμνασίων – λυκείων κτλ). Το μέτρο χρειάζεται να επεκταθεί προκειμένου να σταματήσει αυτή η αιμορραγία προς την Τουρκία. Ως εφημερίδα είχαμε βέβαια προτείνει, εφόσον το 0,5% δεν φαίνεται να αλλάζει, το ποσοστό αυτό να αντανακλά την εθνολογική πραγματικότητα στο εσωτερικό της μειονότητας και έτσι το 0,2% να αφορά Πομάκους μαθητές, το άλλο 0,2% τουρκοφανείς μαθητές και το 0,1% μαθητές Ρωμά.

Να περιμένουμε κάποια σοβαρή αντίδραση ή ο λήθαργος συνεχίζεται;

Τεύχος 87, Οκτώβριος - Νοέμβριος 2016

Κατηγορία: