Στην Κομοτηνή Ομιλία Μανώλη Κοττάκη Κώδων Κινδύνου

Δημοσιεύουμε παρακάτω αποσπάσματα από την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ομιλία του δημοσιογράφου Μανώλη Κοττάκη, η οποία έγινε στην εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου «Θράκη, το Επόμενο Βήμα» του πρώην βουλευτή Ροδόπης, Ευριπίδη Στυλιανίδη, στην αίθουσα τελετών της Νομικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, στην Κομοτηνή (21/20/2016).

Η ομιλία του Μανώλη Κοττάκη (ο οποίος σπούδασε στην Κομοτηνή και διατηρεί στενούς δεσμούς με την πόλη) παρουσιάζει ενδιαφέρον καθώς κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, όχι μόνο στους ανοήτους των Αθηνών, αλλά εμμέσως και στους άφθονους ανοήτους της τοπικής κοινωνίας. Άλλωστε, η ανοησία είναι το μόνο ...αειφόρο πλεονασματικό μέγεθος της Θράκης! Παρά τους εξόφθαλμους κινδύνους οι Θράκες ροχαλίζουν αμέριμνοι στα καφέ και στις οθόνες των τηλεοράσεών τους.

Η αναφορά του στην πομακική γλώσσα και στους εξτρεμιστές του ψευδομειονοτικού κόμματος ΚΙΕΦ ((DEB) μας προκάλεσε ιδιαίτερη ικανοποίηση.

Ακολουθεί η παράθεση των αποσπασμάτων:

«Εσείς κουβαλάτε στην πλάτη σας την εφαρμογή της Συνθήκης εκατό χρόνια τώρα....Εσείς παραμένετε ψύχραιμοι και νηφάλιοι κάθε φορά που το εθνικό κέντρο κάνει το ένα λάθος πίσω από το άλλο.Εσείς δίνετε τόπο στην οργή κάθε φορά που ένας προβοκάτορας της Άγκυρας προσπαθεί να σπείρει καινά δαιμόνια και να φυτέψει διχόνοια μεταξύ σας... Εσείς ακούτε τα τουρκικά , τα πομακικά και τα ρόμ δίπλα στα ελληνικά στο παζάρι . Δίπλα σας μένουν οι Τσιγγάνοι του Ηφαίστου και του Τενεκέ Μαχαλά... Και βεβαίως εσείς ξέρετε περισσότερο από κάθε άλλο πως κινούνται μέσα στο σκοτάδι οι πράκτορες αρκετών κρατών εδώ, όχι μόνο της Τουρκίας...

Ο ορίζοντας συννεφιάζει . Τα σύννεφα πυκνώνουν... Ανεμελιά και σχόλια του τύπου ‘’ δεν ήξερα’’ δεν θα συγχωρούνται αύριο... Ο καλός φίλος μου ο Μιχάλης ο Χατζηγιάννης που είδε τον πατέρα του και την μάνα του να ξεριζώνονται από την Κερύνεια την μέρα του γάμου τους το 1974 μπορεί να σας μιλήσει για το κόστος της απάθειας, της ανεμελιάς και της υποτίμησης των κινδύνων...

Ο πολιτικός πρέπει να κάνει όλα τα παραπάνω ...

να προσπαθεί να ξυπνά τους κοιμισμένους των Αθηνών που δεν καταλάβαιναν. Νούμερο πενήντα στην ατζέντα, τα είπαμε. ...τους εξτρεμιστές του μειονοτικού κόμματος...

Λυπάμαι αγαπητοί φίλοι αλλά εδώ και καιρό βλέπω και παρατηρώ σιωπές που δεν εξηγούνται με βάση την εθνική λογική. Συμπεριφορές που δεν εξηγούνται και με αναγκάζουν να κάνω δεύτερες σκέψεις, ξέρετε πολύ καλά τι εννοώ.

Αλλιώς ήξερα κάποιους εγώ στην Θράκη. Αλλιώς κάποιους στην Κομοτηνή...

Καμιά φορά φίλοι με κατηγορούν ότι είμαι υπερβολικός, ότι ανησυχώ περισσότερο από όσο πρέπει.

Τους απαντώ: ‘’ Μακάρι ‘’ . Μακάρι να έχω άδικο. Κανέναν δεν βλάπτει μια λάθος πρόβλεψη, ένας λάθος συναγερμός.

Θέλω να σας κάνω όμως μια ερώτηση:

Και αν έχουμε δίκιο; Τι γίνεται αν έχουμε δίκιο ;

Το παρελθόν, τι πήγε λάθος, δεν μπορούμε να το αλλάξουμε.

Το μέλλον όμως μπορούμε!

Τεύχος 87, Οκτώβριος - Νοέμβριος 2016

Κατηγορία: