ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Ο ΕΚΛΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ «ΙΩΝ» ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ

Κριτική για το βιβλίο του Τάσου Κωστόπουλου (εκ των «Ιών» της Ελευθεροτυπίας) «Το Μακεδονικό της Θράκης» είχαμε γράψει παλιότερα, στο φ. 36. Τα όσα αναφέρονται σε εκείνο το βιβλίο αποτελούν πρωτοφανή προσπάθεια διαστρέβλωσης της Πομακικής πραγματικότητας.

Ο συγγραφέας τσουβαλιάζει τους ανύπαρκτους, γελοίους ή εχθρικούς «σχεδιασμούς» του κράτους για τους Πομάκους με μεμονωμένες περιπτώσεις ανυπόληπτων Πομάκων που χρησιμοποιήθηκαν κατά καιρούς από ορισμένους κρατικούς και ιδιωτικούς μηχανισμούς, προκειμένου να υπονομευθεί εκ των ένδον το Πομακικό Κίνημα, που ξεκίνησε στην Κομοτηνή στις αρχές της δεκαετίας του 1990 με το Κέντρο Πομακικών Ερευνών και τη Ζαγάλισα. Οι ανυπόληπτοι αυτοί Πομάκοι, ενθαρρυμένοι από κρατικές και μη χρηματοδοτήσεις, περιφέρουν ακόμα το ξεθωριασμένο σαρκίο τους και προσπαθούν να αποκτήσουν ρόλο σκορπώντας βέλη μίσους κατά της εφημερίδας μας και κατά του Αχμέτ Ιμάμ, εισπράττοντας φυσικά τη μέγιστη ικανοποίηση όσων τους στηρίζουν, αλλά και των ίδιων των Τούρκων που επιχαίρουν σε κάθε επίθεση που δεχόμαστε. Ουδέποτε αναφερθήκαμε σε αυτούς μέσα από τις στήλες μας διότι έχουν το ακαταλόγιστο και κυρίως κινούνται στο επίπεδο της ασήμαντης μικρότητάς τους (με ελέγξιμο ηθικό και διανοητικό επίπεδο), για να τύχουν της προσοχής και της κριτικής μας. Είναι όμως πολύ χρήσιμοι στους εχθρούς μας και μόνο ως τέτοιοι μας ενδιαφέρουν…

Επανερχόμενοι, λοιπόν, στον Τ. Κωστόπουλο, μέσα στις 317 σελίδες του βιβλίου δεν θα βρει ο αναγνώστης ούτε ένα θετικό σχόλιο για τις προσπάθειες των Πομάκων, ενώ υιοθετούνται και αναπαράγονται εντέχνως ως δήθεν επιστημονική…κριτική, οι θέσεις του τουρκικού εθνικισμού!

Ως εκ θαύματος, μόνο ένα (1) άτομο διαφεύγει της «κριτικής» του Ιού Κωστόπουλου και αυτός είναι ο Παναγιώτης Παπαδημητρίου! Μέσα σε δύο ολόκληρες σελίδες (244 – 245) ο Παπαδημητρίου εξυμνείται από τον Κωστόπουλο. Δύο παλιότερα βιβλία (του Παπαδημητρίου) για το πομακικό, περιβάλλονται από ακατανόητους διθυράμβους (!) και …προτείνονται ανεπιφύλακτα στο αναγνωστικό κοινό και όχι τυχαία: σε αυτά ο Παπαδημητρίου εκφράζει την ανέλπιστα χρήσιμη (για τον τουρκικό εθνικισμό και την … «προοδευτική» αριστερά) άποψη ότι, τα πομακικά αποτελούν απλά ποικιλία της βουλγαρικής γλώσσας (αυτό που λένε οι Τούρκοι στους Πομάκους: «μη μιλάτε Πομακικά, είναι βουλγαρικά») ενώ, φυσικά, αποφεύγει συστηματικά να αναδείξει ως κεντρικό πρόβλημα την πολιτιστική γενοκτονία των Πομάκων από τον τουρκικό εθνικισμό. Αντιθέτως, πλασάρει την αντίληψη ότι τρεις...εθνικισμοί της περιοχής συγκρούονται για τους Πομάκους (sic)! Έτσι, εξισώνεται η τουρκική πολιτιστική γενοκτονία σε βάρος των ανθρώπων μας με τις άκομψες βουλγαρικές προσπάθειες και τις ερασιτεχνικές γελοιότητες του ελληνικού κράτους. Τόση αναλυτική ικανότητα διατρέχει την πένα Παπαδημητρίου…

Με αυτά τα παράσημα ο Πομακολογών Παπαδημητρίου προβάλλεται τα τελευταία χρόνια από τους εθνομηδενιστικούς κύκλους ως …σοβαρός ερευνητής για το Πομακικό θέμα. Χωρίς να έχει ζήσει στην Θράκη (έκανε …φαντάρος), χωρίς να γνωρίζει την πομακική γλώσσα για την οποία έχει γράψει βιβλία (!), με τα κείμενά του να βρίθουν επιστημονικών σφαλμάτων, παρόλα αυτά – παρουσιάζεται ως ...ιστορικός ερευνητής του Πομακικού και γλωσσολόγος! Βάϊ, μάϊκα, βάϊ…


Τεύχος 67, Ιούνιος - Ιούλιος 2013

Κατηγορία: