Έχουμε κάνει πολλές συζητήσεις με νέους και νέες από τα χωριά της Ροδόπης και το κοινό αίτημα όλων είναι ότι θέλουν να μάθουν τα ελληνικά γράμματα, έτσι ώστε όταν μπουν στην ελληνική κοινωνία να μην ξεχωρίζουν από τους Έλληνες. 
Τα παιδιά αυτά δυστυχώς στο δημοτικό σχολείο μαθαίνουν μια άσχετη γλώσσα, τα τουρκικά ενώ μερικά παιδιά μετά το γυμνάσιο αναγκάζονται από τους γονείς τους να πάνε στην Τουρκία να σπουδάσουν. Κάποιοι άλλοι γονείς που δεν δέχονται τις προσφορές των Τούρκων για τα πανεπιστήμιά τους, θέλουν να σπουδάσουν τα παιδιά τους στην Ελλάδα.
Αλλά πολλές φορές μόνο για να πάει το παιδί τους στο Λύκειο αναγκάζονται να παρατήσουν τα σπίτια και τα χωράφια τους και να κατεβούν στην πόλη ή κάποιοι άλλοι πουλάνε ό,τι πολύτιμο έχουν για να σπουδάσουν τα παιδιά τους.
Ως πότε θα συνεχιστεί αυτό το μαρτύριο των Πομάκων με τα τουρκικά; Επιτέλους πρέπει να επιμένουμε να δώσουμε ελληνική παιδεία στα παιδιά μας για να βγουν από την γκετοποίηση και να ενσωματωθούν στην ελληνική κοινωνία. Πρέπει να ασχοληθούμε, επιτέλους, με αυτό το θέμα με μεγαλύτερη ευαισθησία
Χατήπ Μεμέτ Νιχάτ, Άνω Βυρσίνη Ν.Ροδόπης
(τεύχος 32, Αύγουστος 2009)
Κατηγορία: