Πολλοί γονείς αντέδρασαν στην κίνηση αυτή της ‘’προέδρου’’ και διαμαρτυρήθηκαν σε έντονο ύφος. Η εντολή, όμως, είχε δοθεί με στρατιωτικό νόμο και δεν θα άλλαζε σε καμία περίπτωση. Έτσι, ούτε γιορτή έγινε, ούτε θεατρική παράσταση.
Οι μόνοι χαμένοι όμως, αγαπητοί αναγνώστες, όλη αυτής της ιστορίας είναι οι μαθητές και τα υπόλοιπα παιδάκια. Το μοναδικό ερώτημα που προκύπτει είναι ένα. Γιατί;;; Άντε, η ‘’κυρία’’ αυτή ξεπέρασε τον εαυτό της και δεν σκέφτηκε ούτε τα δικά της παιδιά, οι υπόλοιποι γονείς όμως, τι έκαναν; Θα αναρωτιέστε τώρα, ότι μια γιορτή θα μας χαλάσει την καλοπέραση; Δεν είναι έτσι όμως. Οι υποχρεώσεις των σχολικών επιτροπών που δήθεν εκλέγονται (ένας θεός ξέρει πάλι, πως εκλέγονται) είναι εντελώς διαφορετικές, όπως μας ενημέρωσαν οι αρμόδιοι. Ναι μεν, να διαχειρίζονται το ταμείο και τα υλικά του σχολείου, να επιδιορθώνουν κάποιες βλάβες, να ψωνίζουν από τα δικά τους μαγαζιά για το σχολείο (δημόσιο χρήμα είναι αυτό) και γενικά να βοηθάνε για την ομαλή λειτουργία του σχολείου. Σε καμία περίπτωση όμως, δεν έχουν το δικαίωμα να παρεμβαίνουν στο εκπαιδευτικό έργο για τους εξής απλούστατους λόγους.
Πρώτον, γιατί έχουν μαύρα μεσάνυχτα από σύγχρονη εκπαίδευση (όχι πως δεν έχουν και για την παλιά). Δεύτερον, ανήκουν συνεχώς σε κάποιο υποκινούμενο κοπάδι, αρνητικό πάντα για τα παιδιά τους που δεν φταίνε σε τίποτα. Τρίτον, δεν έχουν την απαραίτητη νοημοσύνη για να αποφασίσουν για την μελλοντική πορεία των παιδιών τους.
(τεύχος 31, Ιούλιος 2009)