Στο λεύκωμα «Θράκη, τόσο κοντά, τόσο μακριά», ο Αμπτουλχαλήμ Ντεντέ (με καταγωγή από το Πομακοχώρι Δημάριο), γνωστός στο Πανελλήνιο από τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις, ιδρυτής της τουρκόφωνης εφημερίδας Τράκιανίν Σεσί δήλωσε τα εξής: «ο πρώτος που βροντοφώναξε ότι είναι Πομάκος ήμουν εγώ. Είναι τιμή μου και καμάρι μου. Το έγραψα στην εφημερίδα μου και κακοφάνηκε σε πολλούς».Σχολιασμό της συνέντευξής του έκανε η φωτογράφος του λευκώματος Πέπη Λουλακάκη σε δημοσιογράφο του Βήματος (5/12/10). Έτσι χαρακτηρίζει τον Ντεντέ ως «χαρακτηριστικό παράδειγμα της καχυποψίας αλλά και της παράνοιας» που συνάντησαν στη Θράκη. Συνεχίζει η συγγραφέας: «Είχε ένα βλέμμα που σκοτώνει, είναι ένα πρόσωπο πολύ αμφιλεγόμενο». Ο Ντεντέ φέρεται ότι είπε στη συγγραφέα : «Όποτε με συμφέρει λέω ότι είμαι Πομάκος και όποτε με συμφέρει λέω ότι είμαι Τούρκος»!
Ο Ντεντέ μιλάει για τις μεθόδους του τουρκικού προξενείου στην περιοχή: «το παιχνίδι που παίζεται με το προξενείο είναι απλό. Η δουλειά του είναι να ελέγχει τη μειονότητα με πολλούς και διάφορους τρόπους. Και ένας από τους τρόπους αυτούς είναι με χρήματα. Στηρίζει οικονομικά κάποιους δασκάλους, οικογένειες και μικροχαφιέδες στα χωριά».
Κατά τον Ντεντέ γνήσιοι Τούρκοι είναι μόνο οι «Τσατάκηδες» στον κάμπο της Ξάνθης, ο ίδιος απαρνείται τον χαρακτηρισμό πράκτορας, ενώ μιλώντας για τα προβλήματα της μειονότητας δηλώνει ότι «έχουν αλλάξει και βελτιωθεί πολλά τα τελευταία χρόνια στη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης», αλλά θεωρεί ότι υπάρχουν ακόμη προβλήματα, ένα εκ των οποίων είναι ότι η εφημερίδα του δεν παίρνει...κρατικές διαφημίσεις!
Ελπίζουμε η πολιτεία να επιληφθεί του τόσο ...σοβαρού αυτού προβλήματος για το ...καλό της μειονότητας.
Τα είπε άραγε όλα αυτά o Ντεντέ; Θα τα διαψεύσει ή απηχούν απλά την τραγική πραγματικότητα;
(τεύχος 50, Φεβρουάριος 2011)
Κατηγορία: