Αξιότιμε κύριε Πρύτανη,
Μετά από πολλά χρόνια μάταιης προσμονής, σας απευθύνουμε την επιστολή αυτή, διότι τα όρια υπομονής των Πομάκων που μάχονται για την προάσπιση της ταυτότητάς τους έχουν εξαντληθεί. Ακούμε κατά καιρούς μεγάλα λόγια για το ρόλο του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, για τον ιδιαίτερο ακριτικό του χαρακτήρα άρα και την συνακόλουθη υποχρέωση της Πολιτείας να το αντιμετωπίζει με κάποια εύνοια κλπ κλπ. Όμως εμείς ως Πομάκοι δεν είδαμε απολύτως καμία ενασχόληση του ίδιου του Πανεπιστημίου με το ζήτημα των ακριτών Πομάκων. Μόνο αδιαφορία αλλά και εχθρική αντιμετώπιση από κάποιους…επιστήμονες που ασκούνται ιδεολογικά στρεφόμενοι κατά της γλώσσας μας, αποκαλώντας την βουλγαρική (άραγε η επίσημη γλώσσα της ΦΥΡΟΜ είναι περισσότερο ή λιγότερο βουλγαρική από τη δική μας;), επικαλούμενοι ανόητα επιχειρήματα (όπως άγραφη, πολυδιαλεκτική, φτωχή, δεν έχει μελετηθεί επαρκώς κ.ά.), προϊόντα βαθιάς άγνοιας και ιδεοληψίας, που παραπέμπουν στον ανηλεή πόλεμο που δεχόμαστε από τον κεμαλικό εθνικισμό. Mόνο άσχετοι με το θέμα θα μπορούσαν να διατυπώσουν παρόμοιες θέσεις. Αμφιβάλλουμε εάν αυτοί έχουν δει εκ του φυσικού έναν Πομάκο ή έχουν ακούσει να μιλιούνται τα Πομακικά. Μιλούν για εμάς χωρίς εμάς, «ειδικοί» άσχετοι ακόμα και τον τίτλο του γλωσσολόγου φέροντες (θα μιλήσουμε εν καιρώ γι αυτούς).
Θέλουμε λοιπόν να εκφράσουμε την άπειρη απογοήτευσή μας για την παντελή αδιαφορία του Δημοκριτείου. Μετά από τόσες δεκαετίες λειτουργίας τι έχουν να επιδείξουν άραγε τα καθ ύλην αρμόδια τμήματα, τι είδους έρευνες έχουν γίνει και ποια είναι τα πρακτικά τους αποτελέσματα; Μήπως ό,τι σχεδόν ανύπαρκτο και πρόχειρα παρήχθη έγινε μόνο και μόνο για να κοσμήσει κάποια βιογραφικά, χωρίς καμία συνέχεια και ενδιαφέρον;
Κύριε Πρύτανη,
Ο επιστημονικός φορέας των Πομάκων της Ελληνικής Θράκης, το Κέντρο Πομακικών Ερευνών (Κομοτηνή) που πλέον έχει γράψει ιστορία στον αγώνα για τη διάσωση και προβολή της Πομακικής γλώσσας και πολιτισμού, διαθέτει αξιόλογο επιστημονικό δυναμικό, άτομα που έχουν ασχοληθεί με υπευθυνότητα με την Πομακική, η οποία αποτελεί και τη μητρική τους γλώσσα. Θα παρακαλούσαμε λοιπόν να λάβετε μία σοβαρή απόφαση, η οποία θα σας αναδείξει ως τον πρώτο πρύτανη που ασχολήθηκε με μία μικρή γλώσσα που κινδυνεύει με αφανισμό κυριολεκτικά στη φυσική σκιά του Πανεπιστημίου, ώστε να μη καταχωρηθείτε στη χορεία εκείνων που πέρασαν εγκληματικά αδιάφοροι από την υψηλή θέση που κατέχετε σήμερα και συνέβαλαν στη διαδικασία αφανισμού μας. Πολλοί Ευρωπαίοι επιστήμονες μας εξέφρασαν κατά καιρούς τη δυσάρεστη έκπληξή τους για αυτή την δυσεξήγητη αδιαφορία του Πανεπιστημίου.
Σας θυμίζουμε εδώ, ότι το 2001 η Ευρωπαία Επίτροπος αρμόδια για εκπαιδευτικά θέματα κα Βίβιαν Ρέντινγκ, είχε δηλώσει ότι αναγνωρίζει την ιδιαιτερότητα της Πομακικής και ζήτησε εμμέσως πλην σαφώς από το ελληνικό κράτος να ασχοληθεί με το θέμα.
Παράλληλα, να σας υπενθυμίσουμε ότι ο Υφυπουργός Παιδείας κ. Σπ. Ταλιαδούρος, δήλωσε για πρώτη φορά στην ελληνική βουλή (συνεδρίαση της 3 Δεκεμβρίου 2007) ότι η Πολιτεία θα ασχοληθεί σοβαρά με το ζήτημα. Αν και η δήλωση αυτή μας ικανοποιεί όσον αφορά το γενικό της πνεύμα, έχει πολλά σημεία που φανερώνουν λανθασμένη γνώση των πραγμάτων.
Επειδή λοιπόν ο Υφυπουργός αναφέρθηκε σε πανεπιστημιακό ίδρυμα που θα αναλάβει πρωτοβουλία, ελπίζουμε ότι αυτό θα είναι το Δημοκρίτειο και όχι κάποιο στη …Θεσσαλία ή στην…Κρήτη.
Νομίζουμε ότι ήρθε η ώρα το πανεπιστήμιο να αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στο ζήτημα και να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων. Ήρθε η ώρα να σώσει τους Πομάκους και τη γλώσσα τους. Σας καλούμε να αναλάβετε σοβαρή πρωτοβουλία για τη γλώσσα μας και να αξιοποιήσετε κάθε διαθέσιμη προσφορά όπως αυτή του κ. Πρόδρομου Εμφιετζόγλου, που αφορά τη 10ετή χρηματοδότηση τμήματος/εργαστηρίου Πομακικής Γλώσσας και Πολιτισμού. Είναι νομίζουμε μια σπουδαία πρόταση η οποία εξασφαλίζει τις υλικές προϋποθέσεις για την επιτυχία του εγχειρήματος.
Με εκτίμηση και προσμονή
Ζαγάλισα
(τεύχος 26, Φεβρουάριος 2009)
Κατηγορία: