Παραθέτουμε προς προβληματισμό των αναγνωστών μας, ένα μικρό απόσπασμα από τα Απομνημονεύματα του αγωνιστή του 1821 Φωτάκου Χρυσανθόπουλου.
Οι ραγιάδικες οθωμανοπρεπείς συμπεριφορές στη Θράκη ανθούν και βασιλεύουν μέχρι σήμερα. Αν ζούσε ο Φωτάκος θα είχε πολλά να γράψει για πολιτικούς και αυτοδιοικητικούς, κάθε αποχρώσεως, που ξεπουλούν την Ελλάδα για να επιβραβεύονται με τουρκικές ψήφους ή για ένα έπαινο ή μια φωτογραφία στα τουρκοπληρωμένα έντυπα, για Έλληνες, οι οποίοι συνεργάζονται με τους νεο-Οθωμανούς, για Έλληνες ή ακριβέστερα Ελληνόφωνους, οι οποίοι προσκυνούν και υπηρετούν τους Τούρκους και το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής με χίλιους δυο φανερούς ή κρυφούς τρόπους, με ανιχνεύσιμες ή μη, συμπεριφορές.
Aπατεώνες που χρησιμοποιούν επιλεκτικά πατριωτικές κορώνες ή, αντίθετα, κηρύγματα ελληνοτουρκικής φιλίας (για την ακρίβεια υποταγής) για να παραπλανούν τους πάντες. Για Ελληνόφωνους οι οποίοι επιτίθενται παντοιοτρόπως εναντίον Ελλήνων οι οποίοι αγωνίζονται για την ήττα του τουρκικού εθνικισμού, μόνο και μόνο για να τους δουν οι Τούρκοι και να εισπράξουν τα μπράβο και τα άφεριμ…. Για όσους τα οικονόμησαν ή ξεπουλούν περιουσίες και χωράφια και εγκαταλείπουν τη Θράκη για να εγκατασταθούν μόνιμα στη Θεσσαλονίκη ή στην Αθήνα…
Μόνο έτσι θα μπορέσετε να αντιληφθείτε ότι η εκλογική επιτυχία της Τουρκίας στις τελευταίες εκλογές με το κόμμα ΚΙΕΦ (DEP), έχει εξαιρετικά γερές πλάτες στην …Ελληνική μεριά. Χωρίς όλους αυτούς τους Ελληνόφωνους, οι οποίοι ΣΙΩΠΟΥΝ ENOXA στην διαπραττόμενη γενοκτονία των Πομάκων, το ΚΙΕΦ δεν θα μπορούσε ούτε καν να κατεβεί στις εκλογές…Η επιτυχία του ΚΙΕΦ στηρίζεται πάνω σε όλο αυτό το αποκρουστικό ελληνόφωνο σινάφι, το οποίο, αν ζούσε ο Κολοκοτρώνης θα είχε την αρμόζουσα αντιμετώπιση…
Όταν οι Ελληνόφωνοι κάνουν όλα αυτά, τι περιμένετε να κάνουν οι φτωχοί και φοβισμένοι Πομάκοι στα βουνά;
Απολαύστε παρακάτω τα λιτά και περιεκτικά λόγια του αγωνιστή Φωτάκου και προβείτε ως άσκηση στοιχειώδους λογικής, στους κατάλληλους παραλληλισμούς με το σήμερα:
Οι Τούρκοι ηγάπων εκείνους εκ των Ελλήνων, οίτινες τους εβοήθουν…και εγίνοντο όργανα εις τους σκοπούς των…Αυτοί επλησίαζαν και υπηρέτουν τους Τούρκους….Ήσαν Τούρκοι κατά την ψυχήν και την καρδίαν, και μόνον το όνομά των ήτο χριστιανικόν…ουδείς εκ τούτων ειργάζετο δια την σωτηρίαν του Έθνους του.
Ο ιδιωτικός βίος των τοιούτων ανθρώπων δεν έχει καμμίαν σχέσιν με τα Εθνικά πράγματα. Ελαμπροφόρουν εις τας εορτάς και τας πανηγύρεις των Τούρκων και τέλος πάντων μόνον η περιτομή έλειπε δια να είναι και αυτοί τέλειοι Τούρκοι…αγαπώντες μάλλον την ύλην... εγκαταλείψαντες την πατρίδαν των, έφυγαν εκτός αυτής…
Τεύχος 73, Ιούνιος - Ιούλιος 2014